Πόλωση & γνώριμοι μονομάχοι

Λίγες ημέρες πριν από τις αυτοδιοικητικές εκλογές και το κλίμα πολώνεται ολοένα και περισσότερο. Ειδικά τα δύο μεγάλα κόμματα, ΠΑΣΟΚ και ΝΔ επιδίδονται σε σκληρές μάχες μετά τις πρόσφατες δηλώσεις των αρχηγών τους, που φαίνεται πως μάλλον δεν έχουν συνειδητοποιήσει την αδιαφορία του εκλογικού σώματος.

Τα κόμματα της Αριστεράς, από την άλλη, επιμένουν πως οι δύο μονομάχοι επιχειρούν να καρπωθούν όσο το δυνατόν περισσότερα, έχοντας από καιρό καταλάβει πως δεν έχουν και άλλα περιθώρια επιλογών. Και αυτά όμως τα κόμματα δεν φαίνεται να καρπώνονται από τις απώλειες των μεγάλων, γιατί πέραν των εσωτερικών τους προβλημάτων (βλ. ΣΥΝ), έχουν και πιθανά επικοινωνιακά προβλήματα με ένα τμήμα των αναποφάσιστων, οι οποίοι δεν ξέρουν κατά που να στραφούν. Περίεργη αλλά περίπου προβλέψιμη είναι όμως και η στάση του ΛΑ.Ο.Σ, ένα κόμμα το οποίο εκμεταλλεύτηκε με τον καλύτερο τρόπο τα κενά συνεννόησης στην ΝΔ και την αποχώρηση της Μπακογιάννη από το κόμμα. Φιγουράρει πλέον ως ο ρυθμιστής των εξελίξεων και η καλύτερή του θα ήταν η δημιουργία οικουμενικής κυβέρνησης. «Οι πρωταγωνιστές της πολιτικής μας ζωής, αδύναμοι από κοινωνικά και πολιτικά επιχειρήματα, προσπαθούν να εγκλωβίσουν τον ελληνικό λαό για άλλη μια φορά, ανοήτως, σε στείρα εκβιαστικά διλήμματα», τονίζει ο κ. Καρατζαφέρης που καλεί τον ελληνικό λαό «να καταλάβει ότι τώρα πια ήρθε η ώρα της δικής του ρήξης και ανατροπής του συστήματος». Την ίδια στιγμή,
στην κυβέρνηση αισθάνονται πως θα βγουν κερδισμένοι από την εκλογική μάχη. Τη βεβαιότητα του, ότι στις εκλογές της 7ης Νοεμβρίου «θα μιλήσει η σιωπηλή πλειοψηφία» και «θα πει «ναι» στη συνέχιση του εθνικού αγώνα για τη διάσωση και την ανόρθωση της χώρας», εξέφρασε σε συνέντευξη του πριν από λίγες ημέρες στο «Έθνος της Κυριακής» ο υπουργός Εσωτερικών, Αποκέντρωσης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης, Γιάννης Ραγκούσης. Ο πρωθυπουργός από την άλλη εμμένει στην επιτακτική ανάγκη για νίκη των υποψηφίων που υποστηρίζει το ΠΑΣΟΚ στις δημοτικές εκλογές, διαφορετικά ψελλίζει πως υπάρχουν και εθνικές εκλογές… Αυτό ακριβώς το υπονοούμενο έχει κάνει αντιπολιτευτική σημαία ο Αντώνης Σαμαράς που ελπίζει πως το κόμμα του θα ανανήψει από την συντριπτική ήττα του περασμένου χρόνου και θα κερδίσει πόντους. Σε καμία περίπτωση όμως ο αρχηγός της ΝΔ δεν κάνει νύξη για εκλογές παρά την εξ΄ανάγκης περισσότερο ρητορεία του πως «αν τελικά τις θέλουν, εμείς εδώ είμαστε!» Η τάση του να συσπειρώσει την κατακερματισμένη Δεξιά είναι εμφανής, ακόμη όμως δεν είναι σε θέση να διεκδικήσει το πρωθυπουργικό χρίσμα. Και πως θα μπορούσε άραγε να το κάνει αυτό όταν η δύναμη της ΝΔ έχει πέσει κατακόρυφα, παρά τα επανειλημμένα ολισθήματα του ΠΑΣΟΚ; Η κυβέρνηση, βέβαια, εμφανίζεται αποδυναμωμένη μετά τις συνεχείς αντιλαϊκές αποφάσεις, και αυτό δεν είναι δική μου εντύπωση, αλλά καθημερινή κουβέντα στα χείλη των εμβρόντητων πολιτών. Το δε επιχείρημα πως «δεν μπορούσαμε να κάνουμε αλλιώς», δεν έχει πιάσει μέχρι στιγμής τόπο. Λαβωμένα λοιπόν τα δύο μεγάλα κόμματα οδεύουν προς τις εκλογές της Κυριακής και προσπαθούν να πείσουν εαυτούς πως υπάρχουν ακόμη ελπίδες για σταθεροποίηση των δυνάμεων τους. Η Αριστερά προσδοκά στην αλίευση ψήφων μέσα σε αυτή την αρνητική για τα ΠΑΣΟΚ και ΝΔ ατμόσφαιρα, όμως και αυτή με την σειρά της και στο σύνολό της δεν πείθει ότι μπορεί να ξεπεράσει τον ρόλο του δορυφόρου. Λίγες ημέρες πριν από τις εκλογές και ο νικητής τους αναμένεται να είναι και πάλι η αποχή. Εδώ ο κόσμος δεν πήγαινε να ψηφίσει στις δημοτικές εκλογές τις καλές για τα κόμματα μέρες, θα πάει τώρα που η κοινοβουλευτική απαξίωση έχει φτάσει στο ζενίθ; Ή μήπως οι υποσχέσεις στις πόλεις , τα χωριά και τις Περιφέρειες για κατασκευή δρόμων και άμεση υλοποίηση κοινοτικών έργων μετά τον Καλλικράτη, μπορεί να πείσει, λέτε, τους πολίτες να προσέλθουν μαζικά στις εκλογές; Αστεία πράγματα. Ο ελληνικός λαός έχει πλέον συνέλθει από τον λήθαργο και δεν σκοπεύει να υποπέσει στα ίδια λάθη. Δεν τον πείθουν πλέον τα κόμματα με τις ξεπερασμένες τους πρακτικές και τις χρεωκοπημένες πολιτικές. Η πίεση που έχει δεχθεί ο κόσμος από τα αλλεπάλληλα σφυροκοπήματα των εξουσιών εδώ και πολλά χρόνια - δεκαετίες θα έλεγα - οι παραπλανητικές θεωρίες των κάθε λογής εκλογολόγων αλλά και η συνωμοτική συνηγορία ορισμένων συναδέλφων εικαζόμενων ως δημοσιογράφων, που σε ρόλο τιμητή των οικονομικών μέτρων και περικοπών αποπειρώνται να παίξουν πότε το ρόλο του Πόντιου Πιλάτου και πότε του Ρομπέν των Δασών, όλα αυτά έχουν απομακρύνει οριστικά τους πολίτες από το προεκλογικό ψηφοθηρικό παζάρι. Και αν κάποιοι δεν το έχουν καταλάβει ακόμα, ας βγουν να μιλήσουν με τους πολίτες για να εξακριβώσουν του λόγου το αληθές. Η πόλωση όμως και πάλι, ως είθισται, καλά κρατεί. Αυτή την φορά όμως όχι επειδή κάποιο από τα δύο κόμματα εξουσίας πιστεύει πως μπορεί να εξασφαλίσει την αυτοδυναμία σε ενδεχόμενες εθνικές εκλογές, αλλά επειδή έτσι έχουν μάθει να πράττουν λίγα εικοσιτετράωρα πριν από τις εκάστοτε εκλογικές αναμετρήσεις. Από συνήθεια θα έλεγα περισσότερο και όχι επειδή έχουν συνειδητοποιήσει την χωρίς επιστροφή φθορά τους. Επειδή έτσι είθισται, πρώτα να τάζουν και έπειτα να ξεχνούν και ουδέποτε να μην κάνουν αυτοκριτική ή να λογοδοτούν για τα πολιτικά ατοπήματα ή σφάλματά τους. Ίδια γεύση από γνώριμους μονομάχους – φαντάσματα του παρελθόντος
http://e-hografos.blogspot.com