Με φτιάχνει - Με χαλάει

  Του Γιάννη Αν. ΛΟΥΚΑ

Με φτιάχνει :: Η καταπληκτική βαθμολογία αρκετών παιδιών από την Αράχωβα στις Πανελλήνιες Εξετάσεις με αποκορύφωμα ένα ολοστρόγγυλο 20 (από δύο βαθμολογητές) του νεαρού συμπατριώτη μας Κοροδήμου (του Λάμπρου νομίζω) στα Μαθηματικά σε θέματα από τα δυσκολότερα που έχουν μπει ποτέ, όπως άκουσα.

                           

Με χαλάει :Ότι σύντομα αυτά τα παιδιά θα «προσγειωθούν» στην πραγματικότητα της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, είτε των ΑΕΙ (που λέει ο λόγος), είτε των ΤΕΙ ( που ανωτατοποιούνται υποβαθμιζόμενα ή καταργούμενα).

Με προβληματίζει: Το οικονομικό κόστος της ‘δωρεάν’ δημόσιας τριτοβάθμιας εκπαίδευσης (που όμως αρνείται λυσσωδώς μια θέση και στην αντίστοιχη ιδιωτική αλλά και στην αξιολόγηση), για τους γονείς των επιτυχόντων και μάλιστα σε τόσο δύσκολες εποχές.

 

Με αγανακτεί: Το επαγγελματικό αδιέξοδο που θα συναντήσουν τα ταλαντούχα και καλοσπουδαγμένα αυτά παιδιά όταν θα αποφοιτήσουν. Βλέπετε οι καλοβολεμένες δικές μας γενιές έχουν πασχίσει και τελικά πετύχει την πλήρη αποβιομηχάνηση και αποτεχνολογοποίηση , την ελαχιστοποίηση της οικοδομικής δραστηριότητας, την εγκατάλειψη των μεγάλων  τεχνικών έργων υποδομής, την αδρανοποίηση του Εθνικού Κτηματολογίου, την υπερχρέωση των Ναυπηγείων και γενικά το κλείσιμο και διώξιμο με προφάσεις ( εν αμαρτίαις) κάθε τι του παραγωγικού. Τότε τι στο καλό θέλουμε τα Πολυτεχνεία, μόνο για να τα βανδαλίζουμε, τα ασυλοποιούμε και τα καπηλευόμαστε; Μπορούν να σταθούν Πολυτεχνεία και ΤΕΙ χωρίς βιομηχανία και τεχνολογική έρευνα;

Με αναθαρρεί: Ότι η γενιά αυτή ξεκινά από το απόλυτο μηδέν , τον προβληματισμό και την απογοήτευση. Οπότε ενδεχομένως «το προνόμιο αυτό της απελπισίας» (κατά Γιανναρά), μετά από πολλή δουλειά μπορεί να οδηγήσει σε κάτι πιο αυθεντικό, πιο ελπιδοφόρο, πιο δημιουργικό.

Αρκεί να μη μας μιμηθούν!

Με έκφραση συγχαρητηρίων στα παιδιά

ΙΑΛ