Οδική Σήμανση στην Αράχωβα μια άλλη ματιά. (Οχι δεν είναι ανέκδοτο άρθρο του Γιάννη Λουκά είναι)

  

  Σήμανση: Τα ‘σημαντικά’ και τα …ευτράπελα

                                                                                                          Του Γιάννη Αν. ΛΟΥΚΑ

Η σημασία της σήμανσης

Σήμανση σημαίνει πολιτισμός, τουριστική υποδομή και σεβασμός προς τον επισκέπτη. Πρέπει να είναι επαρκής, σαφής, καλαίσθητη και εύκολα παρατηρήσιμη. Αφορά τόσο τις κυκλοφοριακές συνθήκες (τροχαία σήμανση), όσο και τις απαραίτητες πληροφορίες που δικαιούται να έχει ο επισκέπτης ή ο διερχόμενος.

Η σήμανση στην Αράχωβα

Είμαστε άραγε ευχαριστημένοι σ’ αυτόν τον τομέα; Μάλλον όχι. Έχουν γίνει κάποιες προσπάθειες στο παρελθόν, αλλά η σημερινή σήμανση είναι ελλιπής και παραμελημένη.

Ας γίνει λοιπόν μια προσπάθεια, με συνειδητοποίηση αρχικά του προβλήματος και στη συνέχεια με ιδέες, προτάσεις, σχεδιασμό και υλοποίηση  και χρονικό ορίζοντα τουλάχιστον την έναρξη της επόμενης χειμερινής περιόδου.

Κύρια σημεία

Κατά την άποψή μου ο επισκέπτης ή ο περαστικός πρέπει να έχει μια σαφή πληροφόρηση που θα αφορά τους προορισμούς : Δελφοί, Χιονοδρομικά Κέντρα Παρνασσού, Λιβάδι, Άγιος Γεώργιος, χώροι στάθμευσης. Είναι αδιανόητο σε ένα μέρος με έναν κεντρικό δρόμο κάποιος  να «χάνεται» ή να αναγκάζεται να σταματήσει και να ρωτήσει με αποτέλεσμα να προκαλείται αμέσως και ηχορύπανση από βιαστικούς και νευρικούς οδηγούς (π.χ. διασταύρωση ΞΕΝΙΑ).

Καλό θα ήταν να μελετηθεί και η κυκλοφοριακή ρύθμιση σε μερικά ¨δύσκολα¨ σημεία (ανηφόρα μπροστά από το super market, κατηφόρα μεταξύ παλιού-καινούριου δρόμου στη Χτιριαρού, δρόμος από Πλατάνια προς Παρνασσό το χειμώνα, κατηφόρα από Καραϊσκάκη προς υπόγειο parking, δρόμος στον Αι-Γιάννη κλπ).

Επίσης εκτός από απαγορεύσεις, μονοδρομήσεις κλπ θα πρέπει να υπάρχουν και επιβεβαιωτικές πινακίδες (π.χ. Ντόλτσε Βίτα γι’ αυτούς που έρχονται από Παρνασσό και δεν μπορούν να καταλάβουν «πούθι να κάμνι».

Τέλος σήμανση πρέπει να υπάρχει και για τους πεζούς με πληροφορίες για τα αξιοθέατα, τα Μουσεία(;!), τις Δημόσιες Υπηρεσίες, τις στάσεις των ΚΤΕΛ, τα ΤΑΧΙ κλπ

Απλά δηλαδή πράγματα που οικοδομούν τον Πολιτισμό της Καθημερινότητας και αναδεικνύουν την Αρχοντιά της Φιλοξενίας (που πολλές φορές τους έχει στοιχίσει και πανάκριβα…)

Και τα ευτράπελα

Είπαμε για τη σημασία της σήμανσης. Αντίθετα η έλλειψή της τι προκαλεί; Εύκολο να το σκεφθεί και να το απαντήσει κανείς. Άλλωστε όλοι έχουμε βιώσει την εμπειρία της έλλειψης σήμανσης σ’ ολόκληρη την Ελλάδα. Οι εξαιρέσεις όμως κάνουν τη διαφορά!

Αλλά η έλλειψη  της σήμανσης δημιουργεί και τα … ωραία της. Ακολουθούν τρεις σκηνές που θυμάμαι ή έχω ακούσει.

Σκηνή 1η

Το αυτοκίνητο σταματάει στον κεντρικό δρόμο της Αράχωβας και ο οδηγός ρωτάει τον ηλικιωμένο Αραχωβίτη, για το πώς θα πάει για Χιονοδρομικό κι εκείνος με πολλή προθυμία και τις απαραίτητες χειρονομίες του δείχνει την κατεύθυνση λέγοντάς του ; «Μόλις φτάεις στα Σφαλατσιουτέικα κάμ’ ίσα πάνου». Ίσως να σκεφθείτε και πού να ξέρει ο δύστυχος πού βρίσκονται τα Σφαλακιωτέικα. Δεν μπορεί όμως κάτι θα έχει ακούσει. Είναι μεγάλο σόι. Εξάλλου μπορεί να ρωτήσει και παρακάτω, έστω κι αν δυσκολευθεί κάπως στην προφορά.

Σκηνή 2η

Η ίδια ερώτηση. Ο παππούς όμως μάλλον ανήκει στους «αγανακτισμένους» και απαντά; «Άμα δε νουγάτι τι θέλτι κι ξικνάτ απ’ τα μαγκούφια σας;» Μην τον παρεξηγείτε το γέροντα, δεν πρόκειται για έλλειψη φιλοξενίας. Απλώς για τον παππού ήταν αδιανόητο να ξεκινήσεις να πας κάπου, χωρίς να ξέρεις ακριβώς το δρόμο! Ας πούμε ο ίδιος θα κίναγε να πάει ¨σν’ Αφορεσμέν’¨ χωρίς να ξέρει ακριβώς το μονοπάτι; Ή ¨στου Λιποτσοσόρεμα¨ ή ¨στ’ Σόλτσ’¨ ή ¨σν’ Ιμπιλή;¨

Σκηνή 3η

Εδώ έχουμε ανεβασμένα πράγματα Ευρωπαϊκά! Ο ερωτών είναι τουρίστας και ο απαντών ηλικιωμένος αλλά γλωσσομαθής λόγω και της ενασχόλησης με τα τουριστικά. Και βέβαια οι ξένοι έχοντας συνηθίσει από την άριστη σήμανση των χωρών τους δυσκολεύονται υπερβολικά με τα δικά μας καμώματα, οπότε ακούγεται το εξής φοβερό που συνοδεύεται κι από την αντίστοιχη χειρονομία:

« This way, όρνιο!»

Η πληροφορία σε άψογα αγγλικά, η αγανάκτηση σε συμβολικά (τα όρνια!) αραχωβίτικα.

Με επι-σημάνσεις

ΙΑΛ

ΥΓ: Τώρα που το σκέφτομαι, λέτε να μην έχουμε καλή σήμανση σκόπιμα και σχεδιασμένα για να προκαλούνται αυτές οι διαχρονικές ατάκες; Τίποτα δεν αποκλείεται.