Από αυτοπεποίθηση αλλά και πειστικότητα επιχειρημάτων χαρακτηρίστηκε η τοποθέτηση της ελληνικής αντιπροσωπείας στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης

Από αυτοπεποίθηση αλλά και πειστικότητα επιχειρημάτων χαρακτηρίστηκε η τοποθέτηση της ελληνικής αντιπροσωπείας στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, που εκδικάζει την προσφυγή της Γερμανίας κατά της Ιταλίας για την κατάσχεση ακινήτων υπέρ του Διστόμου, σύμφωνα με την εκτίμηση παρατηρητών της δίκης.

Στην παρέμβασή του χθες ο επικεφαλής της ελληνικής αντιπροσωπείας, καθηγητής Στέλιος Περράκης, υπεραμύνθηκε της ορθότητας των αποφάσεων τόσο του Πρωτοδικείου της Λιβαδειάς όσο και του Αρείου Πάγου, αλλά και των ιταλικών δικαστηρίων, που δεν αναγνώρισαν το προνόμιο της ετεροδικίας στη Γερμανία. Δικαιοδότησαν, είπε, τις αποφάσεις τους αυτές με την αντίληψη που βασίζεται πάνω στις εξελίξεις του Διεθνούς Δικαίου, σύμφωνα με την οποία εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, εγκλήματα πολέμου κ.λπ. συνιστούν παραβίαση κανόνων του αναγκαστικού Διεθνούς Δικαίου υπέρτερης αξίας. Στις περιπτώσεις αυτές δεν μπορεί παρά να κάμπτεται η ετεροδικία του κράτους.

Σταδιακά, υπογράμμισε, το άτομο κερδίζει ρόλο και θέση μέσα στη διεθνή δικαιοταξία, ώστε σήμερα έχει πλέον τη δυνατότητα να προσφέρει ως άτομο κατ' ευθείαν τόσο σε εθνικά όσο και σε διεθνή δικαστήρια για να διεκδικήσει αποζημίωση ή αποκατάσταση ζημιών που υπέστη εξαιτίας της παράνομης συμπεριφοράς του κράτους.

Σχετικά αναφέρθηκαν τόσο από τον καθηγητή Περράκη όσο και από τον καθηγητή Αντώνη Μπρεδήμα στη δική του παρέμβαση χαρακτηριστικά παραδείγματα από τη διεθνή πρακτική και τη στάση διεθνών οργάνων, από εθνικά και διεθνή δικαστήρια που στοιχειοθετούν τη θέση ότι η παγκόσμια κοινότητα βρίσκεται σε φάση ραγδαίας μεταβολής του Διεθνούς Δικαίου και εν προκειμένω της ετεροδικίας σε περιπτώσεις σοβαρών παραβιάσεων του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου, κατά τη διάρκεια ενόπλων συρράξεων, πολεμικής κατοχής κ.ο.κ.

Ενδεικτικά η ελληνική αντιπροσωπεία υπενθύμισε ότι το 2005 η Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών υιοθέτησε πράξη που υποχρεώνει τα κράτη-μέλη να λαμβάνουν μέτρα, προκειμένου τα θύματα παραβιάσεων του ανθρωπιστικού δικαίου και των δικαιωμάτων του ανθρώπου να έχουν δικαίωμα και προσφυγής και αποκατάστασης.

Αντικρούοντας τη γερμανική θέση ότι η ίδια η ελληνική πολιτεία με τη νομοθεσία της εμποδίζει την εκτέλεση καταδικαστικών αποφάσεων και με την ετυμηγορία του Ανωτάτου Ειδικού Δικαστηρίου αναγνωρίζει ετεροδικία στη Γερμανία, δέχθηκε ότι υπάρχει διχοστασία, η οποία όμως δεν δείχνει παρά ότι το Διεθνές Δίκαιο βρίσκεται ακριβώς σε εξέλιξη. Η τάση όμως που εγκαταλείπει το προνόμιο της ετεροδικίας υπέρ του ανθρωπιστικού δικαίου είναι καταφανής.

Η παρέμβαση της ελληνικής αντιπροσωπείας έκανε αίσθηση. Χαρακτηριστικά δέχθηκε ένθερμα συγχαρητήρια μεταξύ άλλων και από τον καθηγητή Ντιπουί, τον διασημότερο εκπρόσωπο της ιταλικής αντιπροσωπείας.

http://www.enet.gr