ΤΡΙΧΕΣ

Στα μπαρμπέρικα, πριν ο κουρέας βάλει την πετσέτα γύρω από το λαιμό του πελάτη, την τινάζει. Υποτίθεται ότι οι πετσέτα είναι καθαρή. Όμως, καλού κακού, την τινάζει. Έτσι, για να στρώσει καλά στον πελάτη. Μην τσαλακωθεί στις γωνίες.

Να, κάπως έτσι φαντάζομαι τα «κουρέματα» που γίνονται στο ελληνικό χρέος. Περιποιημένα. Σύμφωνα με την πολύ ενδιαφέρουσα ανάλυση του Δημήτρη Καζάκη, «σε απόλυτα νούμερα το δημόσιο χρέος της Ελλάδας μειώθηκε από τα 368,0 δισ. ευρώ στο τέλος του 2011 (165,3% του ΑΕΠ) στα 280,4 δισ. ευρώ στο πρώτο τρίμηνο του 2012, λόγω της αναδιάρθρωσης.(…)

Όμως, τον ερχόμενο Σεπτέμβριο, το συνολικό δημόσιο χρέος θα διαμορφωθεί στα 347,2 δις ευρώ, ήτοι πάνω από το 165% του ΑΕΠ, κι αυτό αν βέβαια υποθέσουμε ότι θα επαληθευθεί η πρόβλεψη για μόλις 5% ύφεση το 2012, που ήδη φαντάζει πολύ αισιόδοξη».

Ένας χρόνος θυσιών, αυτοκτονιών, απολύσεων, εξαθλίωσης πήγε εντελώς χαμένος.

Κερδισμένες γι’ ακόμη μια φορά οι ελληνικές τράπεζες και οι ξένοι δανειστές που τώρα τρίβουν τα χέρια τους για το φαγοπότι των φιλέτων της δημόσιας περιουσίας και της δημόσιας γης, που έρχεται.

Πέρα από αυτό, το Reuters που «επικαλείται εκτιμήσεις αξιωματούχων των Βρυξελλών» ενημερώνει ότι η Ελλάδα ίσως χρειαστεί νέα αναδιάρθρωση του χρέους της, με αποτέλεσμα να επιβαρυνθούν η ΕΚΤ και οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις. Οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, όμως, ούτε θέλουν να ακούσουν οτιδήποτε για νέο «κούρεμα». Τουτέστιν, πάπαλα κι απλώς θα ξεπουλήσουμε ακόμη περισσότερα πριν επιστρέψουμε στη δραχμή.

Εκεί καταλήξαμε. Παίξαμε το ρόλο των ξεχασμένων τριχών από το προηγούμενο «κούρεμα» και τώρα που ο μπαρμπέρης τινάζει την πετσέτα του για τον επόμενο πελάτη, εμείς θα βρεθούμε στο πάτωμα κι ύστερα στο φαράσι με τελικό προορισμό, τα σκουπίδια.

Αυτή ήταν η λύση του Παπανδρέου, του Βενιζέλου, του Σαμαρά. Τρίχες, υπάρχουν. Δεν κουρεύουν χρέος, κουρεύουν εμάς. Τις ζωές μας, τις ψυχές μας, το μέλλον μας. Στα σκουπίδια. Εκεί που αξίζει να πηγαίνει όποιος δεν καταλαβαίνει ότι η σιωπή είναι αποδοχή και, κυρίως, συνενοχή.

 http://kartesios.com