"Δεν θα τους αφήσουμε ήσυχους.Θα ταράζουμε τα όνειρά τους". Μια επίκαιρη -λόγω Μέρκελ- ομιιλία

''ΔΕΝ ΘΑ ΤΟΥΣ ΑΦΗΣΟΥΜΕ ΗΣΥΧΟΥΣ. ΘΑ ΤΟΥΣ ΤΑΡΑΖΟΥΜΕ ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΤΟΥΣ!''. Με αφορμή την επίσκεψη Μέρκελ,εντοπίσαμε στο facebook την  ομιλία του  δημοσιογράφου Λουκά Δημάκα που είχε κάνει στην φετινή εκδήλωση για την επέτειο της Σφαγής για την ΔΙΚΑΙΩΣΗ των 218 σφαγιασθέντων Διστομιτών από τα γερμανικά στρατεύματα κατοχής και την παρουσίαση σχετικού βιβλίου στο Πολεμικό Μουσείο. Είναι επίκαιρη:

''Κύριε Πρωθυπουργέ,κύριε Υπουργέ Εθνικής Αμυνας,κύριοι Αρχηγοί ΓΕΕΘΑ και ΓΕΣ, κύριοι και κυρίες εκπρόσωποι κομμάτων,αιδεσιμότατε,κ. Δήμαρχε, Σύμβουλοι, τέως Δήμαρχοι, κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι προσκεκλημένοι,, καλησπέρα σας.
Σήμερα βρισκόμαστε εδώ για την επέτειο της Σφαγής του Διστόμου.
Πιο συγκεκριμένα για το σημαντικό θέμα - ας μου επιτραπεί η φράση - την ''καταγραφή'' της Σφαγής και των όσων ακολούθησαν : Μαρτυρίες,ντοκουμέντα,δημοσιογραφικές περιγραφές και αποτιμήσεις, λογοτεχνικές προσεγγίσεις και βιώματα, φωτογραφίες και χαρακτικά, μέχρι και την πολύπτυχη νομική προσπάθεια για δικαίωση των 218 νεκρών συγχωριανών μας.
'Όλα αυτά επιλεγμένα,συνδυασμένα με επιστημοσύνη αλλά και ανθρώπινη ευαισθησία τα συγκέντρωσε ο συμπατριώτης μας - στον νέο, πλέον Δήμο- Γιώργος Θεοχάρης, σε ένα βιβλίο - ανθολόγιο, κυριολεκτικά και μεταφορικά, καταθέτοντάς τα ως όπλο στην συνεχιζόμενη μάχη για την Δικαίωση αλλά και ως πλούσιο εργαλείο στον ιστορικό του μέλλοντος.
Τα γεγονότα λίγο πολύ τα γνωρίζετε- περισσότερα θα ακούσετε από τους κεντρικούς ομιλητές- τον καθηγητή Πολιτικής Επιστήμης κ.Ηλία Νικολακόπουλο - και τον συγγραφέα και συμμαθητή πολλών από μας στο Γυμνάσιο Διστόμου, Γιωργο Θεοχάρη.
Όπως πολλά θα νιώσετε και μέσα από τις αφηγήσεις αποσπασμάτων του βιβλίου που θα ακολουθήσουν,από το Επίγραμμα του Γιάννη Ρίτσου για το Δίστομο, το τραγούδι του Μίκη Θεοδωράκη από το Τραγούδι του Νεκρού Αδελφού, όπως και το σόλο τραγούδι -λυγμό ''Εδώ το λένε Δίστομο''.
Το βιβλίο του Γιώργου πήρε φέτος το Κρατικό Βραβείο. Είναι πολύ μεγάλη τιμή και αναγνώριση για τον ίδιο για αυτό και τον τιμούμε και εμείς σήμερα, στο πλαίσιο της πρώτης παρουσίασης του βιβλίου στην Αθήνα μετά την βράβευση του.
Είναι όμως η βράβευση μεγάλη τιμή και για τους ''πρωταγωνιστές'' του! Τους 218 συγχωριανούς μας - 57 εκ των οποίων ήταν μέχρι 17 ετών, αμούστακα αγόρια, ασχημάτιστα κοκορόπουλα, παιδάκια στην κούνια ή στο στήθος της μάννας τους...
Για την ανθρώπινη καταγραφή αυτής της άγριας ανθρωπιστικής σφαγής, για αυτό που ο ανθρώπινος νους δεν μπορεί να χωρέσει, για τα μαύρα όνειρα των ορφανών που μεγάλωσαν χωρίς το χάδι των γονιών τους , για τις χήρες που έχασαν τον άντρα και τα μυαλά τους, για το μαύρο πέπλο των ''σκοτωμένων'' που πλάκωνε τα παιδικά όνειρα και βήματα και των αμέσως επόμενων γενιών - των δικών μας γενιών - για όλους αυτούς που φωνάζουν, ζητούν ,διεκδικούν και απαιτούν ΠΟΤΕ -ΠΙΑ- ΠΟΛΕΜΟΣ!
Δυό λόγια ακόμα πριν δώσω το λόγο στον Δήμαρχο Διστόμου, Αράχωβας, Αντίκυρας κ. Γιάννη Πατσαντάρα.
Ο αγώνας για την δικαίωση - που δεν είναι αγώνας για λεφτά και για καζάντια- δεν σταμάτησε ούτε στο Άρειο Πάγο και το Ανώτατο Ειδικό Δικαστήριο, ούτε στα γραφεία των Υπουργών που δεν υπέγραψαν , ούτε στην Χάγη.
Αγώνας και δικαίωση είναι για μας - πιστεύω - η πορεία των μαυροφόρων και όλων μας στο Μαυσωλείο κάθε χρόνο,
-είναι οι χοροί των μελών του χορευτικού μας,
-είναι τα τραγούδια της χορωδίας μας,
-ειναι τα πένθιμα χτυπήματα των τυμπανιστών των λαμπαδηδρόμων μας,
-είναι η υπόκλιση των ηθοποιών του θεατρικού μας,
-είναι τα βήματα και το λαχάνιασμα των εκατοντάδων μικρών και μεγάλων, δρομέων του Δρόμου της Θυσίας από τον Καρακόλιθο και το Μαυσωλείο - που φέτος αυξήθηκαν και με πολλούς νέους Διστομίτες, προστιθέμενοι στους δρομείς που μας τιμούν από πολλά μέρη της χώρας,
-είναι οι δεκάδες Γερμανοί δικηγόροι -φίλοι του ''ΑΚ Διστόμου'' που μας στέκονται, μαζί με τους δικούς μας νομικούς στη γραμμή Γιάννη Σταμούλη,
-είναι οι μικροί μαθητές, σαν τον Κωνσταντίνο, που παίρνουν την σκυτάλη,
- είναι ο Αργύρης και το Τραγούδι του που ακούγεται σε όλο τον κόσμο,
- είναι οι εκατοντάδες προσκυνητές που έρχονται πλέον κάθε βδομάδα στο Μουσείο Θυμάτων Ναζισμού και στο Μαυσωλείο...
Ε, με όλα αυτά - και άλλα τόσα! - ΔΕΝ ΘΑ ΤΟΥΣ ΑΦΗΣΟΥΜΕ ΗΣΥΧΟΥΣ! ΘΑ ΤΑΡΑΖΟΥΜΕ ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΤΟΥΣ και θα αλλάξουμε τον κόσμο τους!>>.