Εν “ ονόματι” του KAΛΛΙΚΡΑΤΗ – Μέρος Β’

Εν “ ονόματι” του KAΛΛΙΚΡΑΤΗ – Μέρος Β’

Μια φανταστική ιστορία

του  Γιάννη  Αν.  ΛΟΥΚΑ

“με το ροκ του μέλλοντός μας”

                             Διονύσης Σαββόπουλος

Απαραίτητη εισαγωγή

Σε τοπικό επίπεδο τα πράγματα έχουν διαμορφωθεί ως εξής : με το παρελθόν ασχολείται ερευνητικώς ο Λουκάς Παπαλεξανδρής, με το παρόν ενδελεχώς ο ΤΣΟΠΑΝΟΣ ΤΗΣ ΑΡΑΧΩΒΑΣ και με το μέλλον ο… Αλήθεια, κυρίες και κύριοι , ποιος ασχολείται με το μέλλον ; Μήπως κανείς ; Εγώ είμαι από χωριό και δεν κατέχω  απ΄  αυτά,  όμως  το κενό αυτό  προσωρινώς θα το καλύψει  το παρόν άρθρο, εννοείται με τρόπο φανταστικό…

Στο μέρος α’ σας θυμίζω ότι κάναμε μαζί ένα ταξίδι στο Βόλο και το Πήλιο. Σήμερα θα ταξιδέψουμε πολύ πιο μακριά και εννοείται… πάντα δωρεάν!

Καλό ταξίδι και καλή ανάγνωση!

Ένα ταξίδι επιστημονικής φαντασίας

Αγαπητοί αναγνώστες,

Βρισκόμαστε στο… μέλλον. Έχουν περάσει μερικές δεκαετίες από το σήμερα. Τόσες δεκαετίες, που η οικονομική κρίση είναι πια μια μακρινή θλιβερή ανάμνηση. Η Ελλάδα ολάκερη, όμως, δεν έχει σταματήσει ακόμα να γλεντάει το ξεπέρασμα της κρίσης. Η χώρα έχει βγει πια στις αγορές και οι Αραχωβίτες  στην Αγορά!

Κι αφού το έφερε ο λόγος για τους Αραχωβίτες, ας μιλήσουμε και για την Αράχωβα. Σε απευθείας δορυφορική σύνδεση με το μέλλον, σας μεταδίδω εικόνες από την Αράχωβα του μέλλοντος, που δεν έχουν καμιά απολύτως σχέση με το σήμερα. Ξεχάστε αυτά που ξέρατε.

Πραγματικά, εκπληκτική εικόνα! The top of the top!  Όλα δουλεύουν “ ρολόι” , κανένα πρόβλημα, φρενήρης ανάπτυξη, παγκόσμια φήμη, μια πραγματική και απτή ουτοπία! Και μη νομίσετε ότι υπερβάλλω. Και η αιτία αυτού του θαύματος ; Ο ΕΞΥΠΝΟΣ ΟΙΚΙΣΜΟΣ!

Ας πάρουμε, όμως, τα πράγματα με τη σειρά.

Ο «κοιμώμενος γίγαντας»

Όλα ξεκίνησαν από το υπόγειο του παλιού Δημοτικού Σχολείου Αράχωβας, όπου, ως γνωστόν, το είχε ρίξει στον ύπνο ο Έξυπνος Οικισμός. Τέλεια σχεδιασμένος, ακριβοπληρωμένος, εξοπλισμένος με την τελευταία λέξη της τεχνολογίας, αλλά… κοιμισμένος. Έπεσε για ύπνο ξεκούραστος, προτού καν δουλέψει και κουραστεί.

Αυτό κράτησε για πολλά χρόνια. Ο Έξυπνος Οικισμός κοιμόταν κι ο Έξω Οικισμός μαράζωνε. Οι κάτοικοι σχεδόν είχαν ξεχάσει την ύπαρξή του. Μόνο κάνα ποντίκι  τον επισκεπτόταν πού και πού, για να κάμει κουσούλτο με το ξαδερφάκι, το   mouse . Κι αυτός, ο καημένος, δεν είχε άλλη λύση από τον ύπνο. Κι έτσι, περνούσαν τα χρόνια και τα χρόνια και ζούσαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα.… Ώσπου…

Ώσπου μια μέρα ο αειθαλής  ΤΣΟΠΑΝΟΣ ΤΗΣ ΑΡΑΧΩΒΑΣ, που εν τω μεταξύ έχει μετονομασθεί σε ΓΕΡΟ-ΤΣΟΠΑΝΟ ΤΗΣ ΑΡΑΧΩΒΑΣ δημοσίευσε μια περίεργη είδηση : θα γινόταν - λέει- παγκόσμιος διαγωνισμός ευφυΐας  μεταξύ των ΕΞΥΠΝΩΝ ΟΙΚΙΣΜΩΝ. Δηλαδή μέτρηση του IQ των ΕΞΥΠΝΩΝ ΟΙΚΙΣΜΩΝ .

Την επόμενη μέρα, όλως τυχαίως, ένας φύλακας του Λαογραφικού Μουσείου κατέβηκε στο υπόγειο, ψάχνοντας να βρει μια κούτα. Πριν από λίγο  του είχε τηλεφωνήσει η γυναίκα του από το σπίτι και του είχε πει το βράδυ, σα σχόλαγε από τη δουλειά, να έφερνε και μια χαρτόκουτα στο σπίτι, για να γεννήσει η γάτα η Ψιψίνα. Ο φύλακας, όμως, σκόνταψε (‘’πεδικλώθηκε’’ ή ‘’απστουμήθκι’’) σ’ έναν αργαλειό κι έπεσε με φόρα πάνω στον ΕΞΥΠΝΟ ΟΙΚΙΣΜΟ, που πετάχτηκε τρομαγμένος. Αυτό ήταν! Ήταν να μην ξυπνήσει ο Κοιμώμενος Γίγαντας! Για να μη σας τα πολυλογώ, η συνέχεια ήταν ονειρική : ο ΕΞΥΠΝΟΣ ΟΙΚΙΣΜΟΣ, θες γιατί ήταν ξεκούραστος απ’ τον πολύ τον ύπνο, θες το νερό της Μάνας, θες το οξυγόνο του Παρνασσού, θες τα κοντοσούβλια και οι φορμαγέλες, θριάμβευσε στο διεθνή διαγωνισμό διά περιπάτου. Μάλιστα, κατέκτησε άνετα και το νταμπλ! Αυτή ήταν η αρχή.

Όπως αντιληφθήκατε «ολόκληρο το Σύμπαν συνωμότησε για να γίνει το όνειρο πραγματικότητα».

Το τεχνολογικό χωριό

Το κατόρθωμα του ΕΞΥΠΝΟΥ ΟΙΚΙΣΜΟΥ της Αράχωβας έγινε αμέσως γνωστό σ’ όλη την Οικουμένη μέσω της Πληροφορικής. Οι εταιρίες- κολοσσοί θέλησαν να μελετήσουν το φαινόμενο και να εγκατασταθούν στις ίδιες συνθήκες  κι έστειλαν για το λόγο αυτό κτηματομεσίτες, να αγοράσουν γη και να εγκατασταθούν στην ιδιαίτερη πατρίδα μας. Αποτέλεσμα : οι τιμές της γης  ξανά στα ύψη, η φήμη τεράστια, ο ανταγωνισμός σκληρός, τα κέρδη σε ύψος- ρεκόρ. Η κοιλάδα του Πλειστού μετατράπηκε σε Silicon Valley, το Συνεδριακό, επιτέλους, ολοκληρώθηκε και στέγασε τους κολοσσούς Google, Apple, Microsoft, IBM, όλες τους άνοιξαν από ένα μαγαζάκι. Το Λαογραφικό Μουσείο μετατράπηκε σε Τεχνολογικό Μουσείο και το ταπεινό και σκοτεινό υπόγειο, όπου κοιμόταν ο ΕΞΥΠΝΟΣ ΟΙΚΙΣΜΟΣ για χρόνια, προτού μεγαλουργήσει, μετατράπηκε σε Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της  UNESCO. Τι να σας πω ; Μεγαλεία! Μέχρι και οι κεραίες στο Ξεροβούνι φτιάχτηκαν άπαξ διαπαντός κι έτσι οι γιαγιάδες παρακολουθούν αδιαλείπτως τούρκικα σήριαλ ανεξαρτήτως καιρού, έτσι για να τρίζουν τα κόκκαλα (και τα μάρμαρα)  του Καραϊσκάκη.

Ανεπηρέαστοι δεν έμειναν ούτε οι Αραχωβίτες, φυσικά. Στην Αγορά και στον Καρμάλη το τάβλι και η πρέφα μόνον με lap top. Τα Συμβούλια του Συνεταιρισμού με τηλε- διάσκεψη. Τα κουσούλτα μέσω SKYPE. H Λαϊκή με e- shopping. Τα γιορτιάσματα με SMS. Να φανταστείτε ότι τις προάλλες προκηρύχθηκαν 4 θέσεις για νεροκράτες και ζητήθηκαν master και διδακτορικά.

Κι από έργα άλλο τίποτα. Ο Αγκάρσιος έγινε κυλιόμενος, στο Χιονοδρομικό με Οδοντωτό, ζ’ Κονομόβρυσ’ με τελεφερίκ, στα Ρίτσα με εναέριο, στο γήπεδο του Παρνασσού με Μετρό, στην Αγορά με τραμ…

Αράχωβα : το χωριό του μέλλοντος. Και το αποκορύφωμα : η Αράχωβα του μέλλοντος δε διοικείται από Δήμαρχο πια. Ο πρώτος Δημότης ονομάζεται πλέον Administrator της Αράχωβας και για τους  φίλους και  ψηφοφόρους του σκέτο admin.

Κι όμως, αγαπητοί αναγνώστες,  απ΄ αυτήν την Εδέμ, τη Γη της Επαγγελίας κάτι λείπει…

Η έλλειψη

Μέσα σ’ αυτόν τον παραμυθένιο κόσμο κάτι λείπει, ένα τόσο δα μικρούλι θέμα, που υπολείπεται για την απρόσιτη τελειότητα. Ποιο είναι αυτό ; Μα, απλούστατα, η Αράχωβα δε διαθέτει ακόμα ονομασίες οδών και αριθμούς. Φοβερό, ε ; Όμως, ουδείς τέλειος.

Κι αυτό  δεν αποτελεί μόνο την  τελευταία ένδειξη της χωριατιάς του παρελθόντος. Εδώ αντιμετωπίζει φοβερά θέματα λειτουργικότητας η Google, οι δορυφόροι κι ο ταχυδρομικός διανομέας, σχετικά με την ταυτοποίηση των κτηρίων. Τι έφταιξε γι’ αυτή την καθυστέρηση μην το ψάχνετε. Στην αρχή ήταν η κρίση, μετά οι διαφωνίες για το χρώμα, τα ονόματα, τον προμηθευτή, το ύψος, τις διαστάσεις. Υπενθυμίζω ότι η Αράχωβα, παρά την πρόοδο, εξακολουθεί να είναι Ελλάδα…

Η μεγάλη μέρα

Όμως, τέρμα οι γκρίνιες, τέλος στη μιζέρια! Σήμερα είναι η μεγάλη μέρα! Το έργο της ονοματοδότησης των οδών και της αριθμοπαροχής, επιτέλους, ολοκληρώνεται! Ο λαός είναι συγκεντρωμένος στις πλατείες και σε κάθε γωνιά, για να γίνει μάρτυρας αυτής της ιστορικής στιγμής. Τα εγκαίνια θα μεταδοθούν ακόμα και στον Άρη μέσω CURIOCITY. Έχει παραγγελθεί σημαιοστολισμός και οι γιαγιές έχουν βάνει λιβάνι και καρβουνάκι στο “τσαραμίδ’”, για να “ ξορκίσνε”  την αναβλητικότητα.

Στην τελετή θα παρευρίσκεται με τιμητική πρόσκληση ο admin του ΑΡΑΧΩΒΑΣ BLOG, καθώς ήταν ο πρώτος και ο πιο σταθερός υποστηρικτής του αιτήματος της ονομασίας των οδών. Να σημειώσουμε βέβαια ότι ο διαχειριστής πλέον είναι ο γιός του ιδρυτή του blog, αφού αυτός   έχει  πια συνταξιοδοτηθεί.

Ο κ. Administrator της Αράχωβας, φανερά συγκινημένος, λαμβάνει το λόγο: Όλοι κρέμονται από τα χείλη του. Απόλυτη σιγή…

« Αγαπητές συμπολίτισσες, αγαπητοί πατριώτες,

Σε μένα έλαχε ο μεγάλος κλήρος, εμείς εκπληρώνουμε ένα όνειρο γενιών και γενιών. Από σήμερα τέρμα η ανωνυμία, ζήτω η επωνυμία! (Ακούγονται ζητωκραυγές, αλαλαγμοί  και χειροκροτήματα).

Ο κύκλος της αφάνειας των δρόμων κλείνει. Ένας νέος κύκλος ανοίγει σήμερα κι έχει σχήμα τετραγώνου. Όλοι μας πρέπει να διαφυλάξουμε αυτά τα αριστουργήματα. Όποιος συλληφθεί να ρυπαίνει πινακίδες οδών θα οδηγείται “ σν’ Ιμπιλή.” Όποιος συλληφθεί να μη γνωρίζει απέξω οδό θα οδηγείται “ σν’ Ιμπιλή”, αφού προηγουμένως του κρεμασθεί κουδούνι.

Αραχωβίτισσες, Αραχωβίτες, η ανωνυμία δε γυρίζει πίσω.

Όμως, σας έχω ετοιμάσει και μια έκπληξη. Αργήσαμε πολύ να υλοποιήσουμε αυτό το έργο. Αναλαμβάνουμε τις ευθύνες και των προκατόχων μας. Όμως, ήρθε η ώρα να σας αποζημιώσουμε. Πρωτοτυπούμε παγκοσμίως! Η κάθε οδός δε θα έχει ένα όνομα. Αλλά, πόσα θα έχει ; Μα, τρία, όσα και τα ονόματα του Δήμου μας.

Σας δίνουμε έντοκα τα  ονόματα οδών με  την υψηλότερη απόδοση. Έτσι, κάποιος θα μένει στην οδό ‘’Αισχύλου- Σοφοκλή- Ευριπίδη’’. Κι αν κάποιος έχει την τύχη (ή ατυχία) να μένει σε γωνία, τότε ποιος τη χάρη του : οδός ‘’Παρνασσού- Γκιώνας- Ελικώνα και γωνία Καραμανλή- Παπανδρέου- Μητσοτάκη’’.

 Και δε θέλω χαζές αντιρρήσεις ότι  δήθεν είναι αστείο το τριπλό όνομα ή  τάχατες καθόλου πρακτικό, γιατί θα το θεωρήσω ότι συκοφαντείτε και δυσφημείτε το Δήμο μας με το μοναδικό τριπλό όνομα.  Και πάλι καλά να λέτε, που είχαμε την πρόνοια να μη βάλουμε στην ονομασία και το Στείρι. Φαντάζεστε τι θα γινόταν με τέσσερα ονόματα ; Πραγματικό χάος!

Και πολύ σύντομα το μέτρο της τριπλής ονομασίας θα επεκταθεί και στις πλατείες. Για παράδειγμα : πλατεία ‘’Παπαϊωάννου- Τομαρόβρυσης- Αγοράς’’, ή πλατεία ‘’Ηρώων- Ξενία- Κμούλα’’. Πλατείες που δε διαθέτουν τρία ονόματα δε θα στερηθούν αυτού του προνομίου : πλατεία “Λάκκα- Λάκκα- Λάκκα”, και δεν κάνω καθόλου πλάκα!

Δε θα ήθελα να σας κουράσω περισσότερο. Κηρύσσω την έναρξη της τριπλής ονομασίας.

Ζήτω η τριπλή, ζήτω και η τρίπλα!

Σας ευχαριστώ!»

Κι εκεί, αγαπητοί αναγνώστες, πραγματικά έπεσα από τα σύννεφα  του μέλλοντος!

Ο λαός, αντί να χειροκροτήσει και να πανηγυρίσει, άρχισε να γελά ασταμάτητα. Τι λέω  να γελά…, να ξεκαρδίζεται! Όλοι χτυπιόντουσαν κάτω από τα γέλια.

Μόνο εγώ τα είχα χαμένα και δεν καταλάβαινα τίποτα. Φαίνεται ότι είμαι πολύ οπισθοδρομικός για τόσο πολύ μέλλον! Άφησα τους Αραχωβίτες του μέλλοντος να λύνονται στα γέλια κι αποφάσισα να γυρίσω στην εποχή μου, στο σήμερα, όπου, παρόλες  τις ατέλειες, τουλάχιστον καταλαβαίνω πότε πρέπει να χειροκροτήσω και πότε να γελάσω.

Η ημερομηνία

Αναχωρώντας από το μακρινό ονειρικό μέλλον και επιστρέφοντας στο “ σκληρό” σήμερα, θυμήθηκα τον Καβάφη κι είπα να γυρίσω να ρίξω μια τελευταία ματιά στην Αλεξάνδρεια, στην Αράχωβα του μέλλοντος :

Η Ώρα κι ο Αι- Γιώργης σήμαιναν μεσάνυχτα. Σε μια τεράστια οθόνη το μάτι μου έπεσε πάνω στην ημερομηνία που άλλαζε :

1^η Απριλίου 204..(Παπαδιαμάντικη χρονολόγηση)

 Α! τώρα εξηγούνται όλα! Και τα εγκαίνια και τα γέλια και τα χωρατά.

Οι απόγονοί  του μέλλοντός μας γιόρταζαν την Πρωταπριλιά τους!

Και το γλέντησαν με την ονομασία των οδών.

Α, ρε κουκουγέρια! Πάντα άξιοι! Και διαχρονικά!

Καθώς διέσχιζα τη μελλοντική Αράχωβα για να φτάσω στο χρονο-δρόμιο «Βενιζέλος» (υπαρκτό όνομα εν Αραχώβη)  και να επιστρέψω στη σημερινή, έριξα μια ματιά μέσα από τον Προαστιακό, που κινούταν με δαιμωνιώδη ταχύτητα. Πρόλαβα μόνο να δω ότι οι πινακίδες των οδών και οι αριθμοί είχαν εξαφανισθεί.

Ένιωσα περήφανος.

Η ΑΡΑΧΩΒΑ ΚΡΑΤΑΕΙ ΤΙΣ ΠΑΡΑΔΟΣΕΙΣ  (και στο μέλλον).  

Με επιστημονική φαντασία

                                                                                                               ΙΑΛ      

ΥΓ. 1 :  Συγγνώμη για τη διάρκεια της ανταπόκρισης. Αλλά, πόσο συχνά μπορεί κανείς να συνδέεται απευθείας με το μέλλον ;

ΥΓ.2 :  “Back to the future”.

Αμερικανική ταινία επιστημονικής φαντασίας- κωμωδία  του 1985.

Σκηνοθεσία : Robert Zemeckis.

Για το Εν “ ονόματι” του KAΛΛΙΚΡΑΤΗ – Μέρος Α’ 

κάνετε κλίκ εδώ