ΜΙΚΡΑ ΑΛΛΑ ΚΑΘΑΡΑ ΟΝΕΙΡΑ

Φανταστείτε ξαφνικά τα όνειρά μας να κοβόντουσαν στα μέτρα μας. Ούτε περισσότερο, ούτε λιγότερο. Να δουλεύαμε με τα υλικά που έχουμε. Να παράγαμε αυτό που μπορούσαμε. Να είχαμε επάρκεια σίτισης και πρώτων υλών δικές μας. Να μοιράζαμε τις ικανότητές μας, τις γνώσεις μας και να τις προσφέραμε στην πραγματική ανάπτυξη του τόπου μας. Να είμαστε μικροί αλλά με καθαρά όνειρα κι όχι με πλαστές ανάγκες.

Σαν λαός είμαστε φύση πολυμήχανοι. Είμαστε φύση χαρούμενοι, γλεντζέδες. Ποιος έχει πάρει το γέλιο από το πρόσωπό μας? Ποιος μας ανάγκασε να γίνουμε κάτι ασύμβατο με τη φύση μας και με το τόπο μας?
Τι δουλειά έχουμε εμείς να φτιάχνουμε ουρανοξύστες για να κρύβουμε τον ήλιο μας, όπως αναγκάστηκαν να κάνουν λαοί που έψαχναν να τον βρουν. Τι δουλειά έχουμε εμείς να χρειαζόμαστε αυτοκίνητα που έχουν προδιαγραφές για τεράστιους αυτοκινητόδρομους, μεγάλες αποστάσεις, δύσβατα μέρη, όταν με μια βόλτα γυρνάμε από την μια άκρη της πατρίδας μας μέχρι την άλλη άνετα.

http://vasiliskos2.blogspot.gr