ΔραχμοΕφιάλτης

 Του Γιώργου Δ. Ανδρέου

Ήταν  Σάββατο βράδυ, για να είναι κλειστά όλες οι αγορές του κόσμου, όταν ακούσαμε  εμβρόντητοι  το αιφνίδιο  διάγγελμα του πρωθυπουργού. Με   Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου το Υπουργικό Συμβούλιο αποφάσισε , την επιστροφή  της χώρας  στο εθνικό μας νόμισμα από την προσεχή Δευτέρα(οι λόγοι αδιάφοροι για  το παρόν αφήγημα). Φανερά καταβεβλημένος και με  ύφος δραματικό και περίλυπο ο πρωθυπουργός , παρέπεμπε  στον Υπουργό των Οικονομικών,   για  τις λεπτομέρειες. Την Δευτέρα  τράπεζες κλειστές ανακοίνωσε ο Υπουργός. Πάγωσε ο κόσμος. Πανικός.  Έσπασαν τα τηλέφωνα. Η αγωνία διάχυτη. Τι θα συμβεί τη Δευτέρα, πως θα γίνει, ποιο το  μέλλον. Άλλοι για τα λίγα χρήματά τους, άλλοι για  διεθνείς  συναλλαγές , άλλοι για  δάνεια και    ό, τι μπορούσε να φανταστεί κανένας. Την Κυριακή, όσοι μπόρεσαν να κοιμηθούν, ξύπνησαν και ξεχύθηκαν  στους δρόμους να  μάθουν κάτι. Ανάρπαστες οι εφημερίδες.  Οι συζητήσεις, οι εκτιμήσεις, οι προβλέψεις και  οι βαθυστόχαστες αναλύσεις έδιναν και έπαιρναν. Οι τηλεοπτικοί σταθμοί και τα ραδιόφωνα, με έκτακτες εκπομπές,  καλούσαν «ειδικούς», που ανέλυαν, πρόβλεπαν, εκτιμούσαν, αρλουμπολογούσαν. Η   αντιπολίτευση, ιδιαίτερα αυτοί που φλέρταραν με την επιστροφή στο εθνικό νόμισμα, ωρύονταν  για την κυβερνητική αποτυχία. Απειλούσαν με Ειδικά Δικαστήρια και Γουδιά.  Η καταστροφολογία οργίαζε. Ο κόσμος κρεμασμένος από τα χείλια όλων. Οι υπουργοί, οι κυβερνητικοί βουλευτές και  τα στελέχη, άφαντοι. Στα σούπερ μάρκετ,  ανοικτά πλέον την Κυριακή, το αδιαχώρητο. Άδειασαν τα ράφια και μετακόμισαν στα σπίτια τυριά αλλαντικά, γάλατα, κρέατα, κονσέρβες για να φαγωθούν  ή να πεταχθούν ληγμένα  ή σάπια . Κλίμα τσέρνομπιλ. 

Ξημέρωσε Δευτέρα. Ουρές στις Τράπεζες, ρολά κατεβασμένα. Παγωμάρα  παντού. Παρέλυσε ο δημόσιος και ο ιδιωτικός τομέας. Στο νομισματοκοπείο μούγκριζαν οι μηχανές, εκτυπώνοντας το νέο νόμισμα. Χιλιάρικο, πεντοχίλιαρο, πεντακοσάρικο, κατοστάρικο, πενηντάρι χάρτινα και τ’ άλλα κέρματα. Κάποιοι στοιχημάτιζαν ακόμα και   για το ποια πρόσωπα  θα εικονίζονταν στα νέα χαρτονομίσματα. Το μεσημέρι  άρχισαν οι επίσημες ανακοινώσεις.

Πρώτη απόφαση. Τα ευρώ των καταθέσεων στις Τράπεζες και στις τσέπες των Ελλήνων μετατρέπονται σε δραχμές με βάση την  ισοτιμία  340,75.

Μια ώρα αργότερα ανακοινώθηκε η (πρώτη) υποτίμηση της δραχμής . Το  1 ευρώ  ίσον 600 νέες δρχ. Έτριβαν τα χέρια όσοι είχαν ευρώ στα σεντούκια,  στο εξωτερικό, θαμμένα. Για 10 δευτερόλεπτα όμως, γιατί η  συνέχεια της  ανακοίνωσης  τους πάγωσε. Όσοι θέλουν να ανταλλάξουν ευρώ με δραχμές  έχουν το δικαίωμα να το κάνουν μέσα σε  2  μήνες από σήμερα με την ισοτιμία μετατροπής  των  340,75 δρχ ανά ευρώ, έλεγε η ανακοίνωση, γιατί μετά θα πρέπει να αποδείξουν, πως τα κατέχουν νομίμως ως συνάλλαγμα για να μπορούν να τα ανταλλάξουν με νέες  δραχμές.  Όπως  παλιά με τη δραχμή μας και τα ξένα  νομίσματα. Στράφι  λοιπόν  η  ριψοκίνδυνη φυγάδευση των ευρώ στο εξωτερικό (εκτός από τους επιτήδειους ), στο βρόντο  το καταχώνιασμα στα στρώματα.

Οι τιμές στα σούπερ μάρκετ, συνέχισαν οι ίδιες , για λίγες μέρες όμως, γιατί όταν άρχισαν οι  εισαγωγές, είτε καταναλωτικών αγαθών, είτε πρώτων υλών, οι τιμές προσαρμόστηκαν στη νέα ισοτιμία.  Ένα κιλό μοσχαρίσιο κρέας, εισαγόμενο στο μεγαλύτερο  ποσοστό του,  που είχε 8 ευρώ , για λίγες μέρες πουλιέται  2.726 νέες δρχ. και σε μια βδομάδα 4.800 δρχ. Οι μισθοί επί  340,75 σταθεροί. Ο εργαζόμενος των 700 ευρώ παίρνει 238.525 δρχ. το μήνα, και αγοράζει, αντί για 87,5 κιλά κρέας με το ευρώ, μόλις 49,6 κιλά με την δραχμή. Άσε το πετρέλαιο, που ούτως ή άλλως το είχαμε καταργήσει, άσε το γάλα, τον καφέ, άσε, άσε...

Για τα δάνεια τίποτα ακόμα. Έχει πλάκα σκέφτηκα να  θεωρηθούν δάνεια σε συνάλλαγμα ή με ρήτρα ευρώ , οπότε  κλάψτε  τους δανειολήπτες.

Η συνέχεια επί της οθόνης, όπως λένε οι διαφημιστικές περιλήψεις  των κινηματογραφικών ταινιών,   και ο καθένας μπορεί εύκολα να  μαντέψει τι θα επακολουθήσει  στην κοινωνία. Ανθρωποφαγία.   

Ξύπνησα κάθιδρος, τρέμοντας  από το εφιάλτη που βίωσα μετά την συζήτηση στη Βουλή για την πρόταση δυσπιστίας. Αναρωτήθηκα γιατί αυτός ο εφιάλτης, αυτή τη συγκεκριμένη  νύχτα.  Μήπως  έφταιγε το θλιβερό επίπεδο και  το περιεχόμενο της συζήτησης .

(Αφιερώνεται στους εθνολάγνους ποικιλόχρωμους προπαγανδιστές της επιστροφής στη δραχμή που  καπηλεύονται την ευπιστία  του κόσμου και τον οδηγούν  σε δύσβατα μονοπάτια και εθνικούς γκρεμούς).