ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΜΙΑ ΕΚΘΕΣΗ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗΣ ΣΤΗΝ ΑΡΑΧΩΒΑ

Χρίστος Ε. Μαυρόπουλος

Ο  άνθρωπος.

Ο  άνθρωπος και ο αγώνας του.

Ο διαρκής αγώνας του. Αγώνας γόνιμος ή άγονος, δεν έχει σημασία.

Αρκεί που αγωνίζεται.

Αρκεί που πάντα αγωνίζεται. Όπου κι αν βρίσκεται.

 Όπως κι αν βρίσκεται.

Και το να ζεις, άλλωστε, ένας αγώνας ιερός και θείο δώρο.

Αρκεί και να τον δείχνεις.

Να δείχνεις με τα λόγια σου  και τα καμώματά  σου πως ζεις

και αγωνίζεσαι για τη δικαίωση του ονείρου, της εμορφιάς

και της ψυχής το μεγαλείο!

Ένας τέτοιος αγωνιστής, εργάτης της τέχνης, που διαβάζει

το όνειρό του με πολλαπλές αναγνώσεις, το κάνει τραγούδι,

ποίημα, με το χρωστήρα του πάνω στο μουσαμά, είναι ο ζωγράφος

ΓΕΩΡΓΙΟΣ  ΕΥΣΤ. ΓΡΑΝΙΤΣΙΩΤΗΣ.

Ένας αθόρυβος συντοπίτης, που δημιουργεί πίνακες συμβολικούς,

θαρρείς ανεπηρέαστος σχεδόν απ’τον μοντερνισμό του 20^ου

αιώνα. Όπως στη συμβολική ποίηση και ζωγραφική του 19^ου

αιώνα, έτσι και στους πίνακές του συναντάμε το μυστήριο

και την υποβλητικότητα, που γυρεύει την ενεργητική – δημιουργική

φαντασία του θεατή, θεατή  που δημιουργεί ερμηνεία,

σαν ερμηνευτής ονείρου!

Στην έκθεση, που πριν λίγες μέρες άνοιξε στην ΑΡΑΧΩΒΑ,

εκτίθενται από τον ζωγράφο και τη συνάδελφό του, ΜΑΡΙΑ

ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΥ, έργα μικρού και μεγάλου μεγέθους. Έργα

αγιογραφίας, ελαιογραφίες, ακρυλικά, καθώς και προσχέδια

και έργα αυτοτελή, ασπρόμαυρα με κάρβουνο.

    Η συνύπαρξη έργων συμβολικών, φαινομενικά απόκοσμων,

με έργα αγιογραφικά, ζεστά και οικεία, - σύνθεση αντίθεσης

και συμπλήρωσης του παγανιστικού με το ορθόδοξο στοιχείο –

δημιουργούν στο χώρο μια μεταφυσική ατμόσφαιρα, ικανή

να μας εξάγει, έστω για λίγο, από την πραγματικότητα, που

καταπιεστικά μας τριγυρίζει.

    Μέσα στο μπλε του μεσονυχτίου, στο πράσινο το σκιερό,

στο μωβ το αυγινό και στο αινιγματικό του σύθαμπου και

του ονείρου, θα συναντήσουμε τεχνοτροπικά και υφολογικά

στοιχεία του ρομαντισμού και του εξπρεσιονισμού, ενίοτε

δε του κλασικισμού.

  Όπως το έργο Νο 24,  ‘’Το βαθύ τραγούδι’’, με λεπτή αισθητική

και ρομαντισμό.

         

Με εξπρεσιονισμού χαρακτηριστικά και περιεχόμενο αλληγορικό

 το έργο ‘’Ο ευρωπαίος’’, Νο36.

‘’ Ο ευγενής’’, Νο 23, έργο ρομαντικό, που ιδιαίτερα συγκινεί

και προβληματίζει για τον αγώνα  στη διεκδίκηση της εμορφιάς

στο γίγνεσθαι  των ανθρώπων.

                           

Με ‘’ Το φλύαρο πουλί’’, έργο Νο28, προσχέδιο σε κάρβουνο και ξηρό

παστέλ, μια τρυφερότητα αποκαλύπτεται διάχυτη μέσα μας

και έξω από μας, που σαν ιστός, θαρρείς, μας δένει με τις ουσίες

και τις σημασίες της ζωής!

                      

Το έργο Νο. 41 : Ρώτησε ο Αυγερινός τον εωσφόρο :

               « Ποια κόλαση σε φλέγει ;»

                Αλλ’ εκείνος προς το άλογό του ψιθύρισε :

              « Πιες νεράκι καθαρό».

Ένας άγγελος πολεμιστής, με το στήθος του φλεγόμενο, στη μέση

το σπαθί του και στις γυμνές πατούσες του, να νεράκι καθαρό να πιει

το άλογό του.

    Τι βρίσκεται εδώ ;Ίσως, ψυχή άδολη, γενναίου ανθρώπου,

που υποφέρει, γυρεύοντας την Καθαρότητα και το Φως!

    Στα αγιογραφικά έργα, που αποτελούν την αρχή και το

τέλος της έκθεσης, συναντάμε την ωριμότητα της καλλιτέχνιδας,

όπως αυτή αποτυπώνεται στην απεικόνιση π.χ. του

Αγίου Χαραλάμπους, με την τολμηρή πινελιά και την εκφραστικότητα

στο πρόσωπο του Αγίου. Πιο πέρα το σεπτό κάλλος

μιας αγίας και στο κέντρο των αγιογραφιών μια ΠΑΝΑΓΙΑ –

ΜΗΤΕΡΑ.

                     

Κλείνοντας το μικρό σημείωμά μου, θα έλεγα πως τα

έργα αυτής της έκθεσης δεν προσφέρονται για παθητικό ρεμβασμό,

αλλά για προβληματισμό…

    Σ.Σ

    Η έκθεση λειτουργεί από της 22ας/12/2013 και θα

διαρκέσει την περίοδο των γιορτών Χριστουγέννων και

Πρωτοχρονιάς.

    Το πέρας της δε  θα είναι εντός του Ιανουαρίου χωρίς

ομως προκαθορισμένη ημερομηνία.

     Η έκθεση, που τελεί υπό την αιγίδα του Εκπολιτιστικού

Συλλόγου Αραχωβιτών, γίνεται πλησίον της πλατείας “Λάκκας”.

    Ο χώρος διατίθεται αφιλοκερδώς από τον συμπατριώτη μας

ΓΕΩΡΓΙΟ ΧΡ. ΣΙΔΗΡΑ, καθώς και τα έργα είναι ανιδιοτελώς

(όχι προς πώληση),  εκτεθειμένα.