Η μετριότητα είναι χειρότερη από την βλακεία

 

Τον βλάκα τον δικαιολογείς γιατί τόσα καταλαβαίνει τόσα κάνει.

Ίσως, αν ακούσει και καμιά συμβουλή να γίνει λιγότερο βλάκας και να φτάσει σε υποφερτά όρια.
Αν κάποιος βέβαια επιμένει να είναι μέτριος πλησιάζει τον βλάκα γιατί δεν έχει την εξυπνάδα να προχωρήσει. Δεν λέω, το όλο σύστημα μπορεί να τον εξωθεί σε αυτό άρα εκτός από μέτριο, μπορεί και το ίδιο το σύστημα να είναι βλακώδες. 

Μετριότητα και βλακεία είναι "αδέλφια δίδυμα", αλλά είπαμε. Ο βλάκας τις περισσότερες φορές δεν μπορεί να καταλάβει ότι είναι βλάκας ενώ ο μέτριος γνωρίζει την μετριότητα του γιατί έρχεται συνήθως πρώτος βλέποντας γύρω του και κάτω από αυτόν τους πιο έξυπνους. Όχι πάντα εννοείται. 
Προσωπικά αγαπώ και τους μέτριους και τους βλάκες. Ομολογώ ότι συμπαθώ λίγο περισσότερο τους βλάκες από οίκτο βέβαια. Όταν ο μέτριος όμως έχει επίγνωση της μετριότητας του και παριστάνει τον σπουδαίο αρχίζει να γίνεται επικίνδυνος. 
Γιατί; Επειδή πολλοί μέτριοι όπως είπαμε, βρίσκονται η θέλουν να είναι επικεφαλής σε σημαντικότατα πόστα και μέσω αυτών των πόστων οδηγούν ένα ολόκληρο λαό και μια χώρα στο χάος...

Όταν το "πετύχουν αυτό" και δουν τα οδυνηρά αποτελέσματα στα οποία οδήγησαν ένα λαό και την χώρα τους και δεν έχουν την "συνείδηση" να αντιληφθούν το λάθος και αν μη τι άλλο να απολογηθούν και να αποσυρθούν, τότε μετατρέπονται σε βλάκες χειρίστου είδους...
Την μετριότητα την συναντάμε σε πολλά είδη.
Μετριότητα είναι ας πούμε να είσαι όπως όλοι οι άλλοι (μέτριος)  αλλά να μην διαφοροποιείσαι από τους υπόλοιπους μέτριους. Να μην προσπαθείς τουλάχιστον να γίνεις καλύτερος.
Οι μέτριοι απαρτίζουν και συγκροτούν οργανισμούς, επιχειρήσεις, άλλα οργανωμένα σύνολα ακόμα και Κυβερνήσεις. Φανταστείτε δηλαδή τι σόι διακυβέρνηση έχει ένα κράτος όταν όλοι αυτοί ευνοούνται από ένα μέτριο και αναξιοκρατικό σύστημα.
Η μετριότητα συναντάται παντού. Κάποιοι μαθητές είναι μέτριοι, κάποιοι φοιτητές είναι μέτριοι. Δικηγόροι, σύμβουλοι, είναι μέτριοι, γονείς είναι μέτριοι, δάσκαλοι είναι μέτριοι, σερβιτόροι είναι μέτριοι, πωλητές, δάσκαλοι, πολιτικοί, δημοσιογράφοι είναι μέτριοι, ιατροί, ξενοδόχοι, μηχανικοί, υποψήφιοι κλπ. 
Το αντίθετο από το μέτριο, το ιδανικό που κάνει τη διαφορά, που το θεωρείς ας το πούμε "εξαιρετικό", είναι σίγουρα σπάνιο αλλά ευτυχώς το συναντάμε. Πως το αναγνωρίζουμε; Μα είναι απλό. Αντιλαμβανόμαστε αμέσως ένα εξαιρετικό εστιατόριο για παράδειγμα, ή έναν εξαιρετικό ιατρό, δικηγόρο, πολιτικό, δημοσιογράφο κλπ. Δύσκολα γίνεται όμως ο μέτριος εξαιρετικός γιατί πρέπει να ξεφύγει από την μετριότητα και να μην καταλήξει όπως λέγαμε και πριν, βλάκας.
Βέβαια και η μετριότητα καμιά φορά καλή είναι. Δεν μπορούν όλοι να είναι εξαιρετικοί. Δεν είσαι δα και κακός.
Υποφέρουμε οικονομικά, πολιτικά, κοινωνικά και γενικώς...
Λέτε να φταίει η μετριότητα ή η βλακεία; Το αφήνω στην κρίση σας. 
Μήπως πρέπει να θεωρήσουμε τους εαυτούς μας βλάκες που ανεχόμαστε την μετριότητα ή μέτριους στο να αντιμετωπίσουμε την βλακεία;
Α, να μην ξεχάσω! Οποιαδήποτε ομοιότητα η ταύτιση με πρόσωπα και καταστάσεις, παρελθόντος, παρόντος ή μέλλοντος, είναι απολύτως τυχαία...

http://www.24h.com