Σάββατο 16 Ιουνίου 2012

ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΝΤΕΞΟΥΜΕ

Σ’ αυτές τις εκλογές είμαστε όλοι υποψήφιοι. Υποψήφια θύματα της κρίσης. Δεν είναι μόνο οι αυτοκτονίες.
«Σύμφωνα με στοιχεία που παρουσίασε το Ελληνικό Κολέγιο Καρδιολογίας κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου (με αφορμή το 8ο Ετήσιο Διεθνές Συνέδριο Καρδιολογίας), η κατάθλιψη είναι το καθημερινό πρόβλημα με το οποίο έρχεται πλέον αντιμέτωπη η ιατρική κοινότητα στην Ελλάδα.
Όπως εξήγησε ο πρόεδρος του Κολεγίου Καρδιολογίας, Γεώργιος Θεοδωράκης «Η κατάθλιψη τετραπλασιάζει τα εμφράγματα του μυοκαρδίου και διπλασιάζει τα εγκεφαλικά επεισόδια».
Ωστόσο, αυτό που προκαλεί ανησυχία στους επιστήμονες είναι το γεγονός ότι τελευταία καταγράφεται όλο και μεγαλύτερη αδυναμία πάρα πολλών ασθενών με καρδιοπάθειες να πάρουν τα κατάλληλα φάρμακα εξαιτίας της μεγάλης συμμετοχής τους στα έξοδα αγοράς τους.
«Το γεγονός αυτό, θα επιφέρει σε πολλούς, σημαντικές βλάβες στην υγεία τους, με απρόβλεπτες και πολύ επικίνδυνες συνέπειες», τόνισε ο πρόεδρος του Ωνασείου Καρδιοχειρουργικού Κέντρου, Ιωάννης Λεκάκης.
Έντονη ανησυχία στην ιατρική κοινότητα προκαλεί και η αδυναμία πολλών νοσοκομείων να προμηθευτούν τα κατάλληλα υλικά αλλά και εξοπλισμό, ακόμη και για ιατρικές πράξεις ρουτίνας.
Αυτό έχει ως συνέπεια να μειώνεται διαρκώς ο αριθμός των επεμβάσεων που εκτελούν οι νοσοκομειακοί ιατροί, σε μια περίοδο που η προσέλευση των ασθενών στα δημόσια νοσοκομεία έχει αυξηθεί».
Μετά τις εκλογές θα είμαστε όλοι υποψήφιοι. Υποψήφια θύματα της κρίσης. Κάποιοι δεν το ξέρουν, δεν το καταλαβαίνουν ή το ρισκάρουν με αντάλλαγμα το κέρδος. Εμένα με ενδιαφέρει να μην πάω σα σκυλί όχι στ’ αμπέλι, αλλά στο άδειο νοσοκομείο.
Κάποιοι νοιάζονται για τις 100, 200, 500 χιλιάδες ευρώ τους. Εγώ δεν έχω καταθέσεις, οπότε δε με αφορά. Κάποιοι συζητούν για τα ομόλογά τους, τα κέρδη τους, τις επενδύσεις τους. Εγώ μιλάω για την αξιοπρέπειά μου.
Κάποιοι μιλούν για το κόμμα τους, τη νίκη του, το βόλεμά τους. Εγώ μιλάω με τον συνταξιούχο που πήγε στο γιατρό του και τον ρώτησε ποια χάπια να κόψει επειδή δε μπορεί να τα αγοράζει όλα. Χάπια που έχει προπληρώσει όλα τα χρόνια που ακουμπούσε τις ασφαλιστικές του εισφορές για να του τις κλέψουν μέσα σε μια νύχτα.
Κάποιοι καλοταϊσμένοι κρατικοδίαιτοι ζητούν την κατάργηση του Δημοσίου ώστε να μπορέσουν να το λεηλατήσουν και να βγάλουν κέρδη από την εξαγορά των υπηρεσιών του. Εμένα με αφορά η απόγνωση του απολυμένου που δεν πήρε ούτε ένα ευρώ αποζημίωση από τη δουλειά του και δε μπορεί να διεκδικήσει τίποτα.
Κάποιοι κατηγορούν τους αγανακτισμένους πολίτες και ποντάρουν στην οργή τους για να καταγγείλουν τη βία. Εγώ μετράω νεκρούς και τραυματίες από τη βία των τραπεζών, των λαμογιών, των μνημονιακών και των χρυσαυγιτών.
Κάποιοι μιλούν για αποφυγή του διχασμού και καλούν να συνεχίσουμε όλοι μαζί, δίχως διαχωρισμούς. Λυπάμαι, αλλά το διχασμό τον προκάλεσαν και τον συντηρούν αυτοί οι ίδιοι. Δεν είναι δυνατόν να πάω με τους «κάποιους». Με θέλουν για να σέρνω το κάρο που έχουν ανεβάσει τις περιουσίες τους και τις ταξιδεύουν σε Ελβετίες και off shore.
Δε γίνεται να είμαστε όλοι μαζί. Τι να κάνουμε; Διαφορετικά συμφέροντα, διαφορετικές ανησυχίες. Αυτό, είναι το μόνο ξεκάθαρο. Είμαστε απέναντι. Και θα έρθει η ώρα της μάχης. Γι’ αυτό πρέπει ν’ αντέξουμε. Να μην υποκύψουμε. Πρέπει να σταθούμε απέναντί τους. Πρέπει να νικήσουμε.
Μακάρι η νίκη να ερχόταν με εκλογές. Πιστεύω ότι η νίκη και η ανατροπή θα έρθει μόνο με διεκδίκηση στους δρόμους. Δε θα μαλώσουμε, όμως, γι’ αυτό. Ας γίνουν όλα με τη σειρά τους για να μην έχουμε κι απωθημένα. Μία είναι η έγνοια. Να αντέξουμε για να νικήσουμε. Ήρθε η στιγμή, οι «κάποιοι» να ηττηθούν και να νικήσει η ζωή και η ανθρώπινη αξιοπρέπεια.

http://kartesios.com

4 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

ΕΙΜΑΙ ΕΔΩ ΚΙ ΕΙΜΑΙ ΠΑΣΟΚ !...


Σημαίες έχω σηκώσει στη ζωή μου. Όχι πολλές και όχι αβασάνιστα. Σημαίες έχω σηκώσει κυριολεκτικά και μεταφορικά. Πάντα όμως τις ίδιες εδώ και δεκαετίες. Από τότε που καταλαβαίνω τον εαυτό μου.

Παρακολουθώ από την επόμενη των εκλογών της 6ης Μαΐου συμπεριφορές, κείμενα, απόψεις. Βλέπω να εκτυλίσσεται για μια ακόμη φορά μπροστά στα μάτια μου η ίδια ιστορία. Η ξιπασιά, η αλαζονεία, η επιδειξιμανία του πολιτικά νεόπλουτου, η επίδειξη δύναμης να αναδύονται και να παραμορφώνουν πρόσωπα και ψυχές.

Δεν υπάρχουν Πασόκοι γράφει κάποιος, εξαφανίστηκαν. Υπάρχουν ακόμα «ολίγοι αμετανόητοι Πασόκοι» διαπιστώνει κάποιος σε σχόλιο του επίσης στο facebook.

Να σας πω λοιπόν τη δική μου αλήθεια για το αν υπάρχουν και πόσοι.

Δεν ξέρω πόσοι άλλοι υπάρχουν, ξέρω όμως ότι υπάρχω εγώ.

Είμαι εδώ και είμαι ΠΑΣΟΚ. Έχω όνομα, φίλους, εχθρούς, αποτυχίες και επιτεύγματα, έχω 54 χρόνια ζωής με χαρές, λύπες, όνειρα σακατεμένα και όνειρα ζωντανά.

Είμαι εδώ και είμαι ΠΑΣΟΚ. Είμαι αυτός που ήμουν πριν τις τελευταίες εκλογές. Είμαι το ίδιο πρόσωπο το 2012 με αυτό που ήμουν το 2009, το 2007, το 2004, το 2000, το 1996, το 1993, το 1990, το 1989, το 1985, το 1981, το 1977, το 1974. Είμαι το ίδιο πρόσωπο στον ίδιο πολιτικό χώρο.

Είμαι εδώ και είμαι ΠΑΣΟΚ γιατί ήταν και είναι επιλογή μου. Κανείς δεν με πίεσε, κανείς δεν μου έταξε, κανείς δεν με παρέσυρε. Είμαι εδώ που είμαι γιατί πίστεψα, το σκέφτηκα, το ζύγισα και το αποφάσισα. Όχι μία αλλά χιλιάδες φορές. Όχι πάντα εύκολα, όχι χωρίς αμφιβολίες και ερωτηματικά.

>>>Διαβάστε τη συνέχεια...
Είμαι εδώ και είμαι ΠΑΣΟΚ διαβάζοντας την πραγματικότητα με διαφορετικό τρόπο από τα ΜΜΕ, την περιρρέουσα ατμόσφαιρα, τα «πλειοψηφικά» ρεύματα και την «επικρατούσα άποψη». Γιατί ξέρω ότι η πολιτική του Γιώργου Παπανδρέου τα τελευταία δύο χρόνια έσωσε τη χώρα και τους αδύναμους οικονομικά πολίτες από την καταστροφή. Παρά τα επιμέρους λάθη και παλινωδίες. Γιατί αυτή είναι η αλήθεια που κάθε μέρα που περνάει επιβεβαιώνεται.

Είμαι εδώ και είμαι ΠΑΣΟΚ. Με μια ηγεσία στο κίνημα που δεν θέλει το ΠΑΣΟΚ, που ψάχνει κάποιους άλλους, κάπου αλλού. Που θέλει να τελειώνει μια και καλή με τα σύμβολα και τους ανθρώπους και την ιστορία και την προοπτική του πολιτικού φορέα που ανήκω και μου ανήκει. Εγώ όμως είμαι εδώ και είμαι ΠΑΣΟΚ. Και θα συγκρουστώ λυσσαλέα μέχρι τέλους με αυτή την ηγεσία ή όποια άλλη επιχειρήσει τα ίδια.

Είμαι εδώ και είμαι ΠΑΣΟΚ. Την Κυριακή που έρχεται θα ψηφίσω ΠΑΣΟΚ.
Είμαι ένας μικρός, ασήμαντος άνθρωπος που φρόντισα να μη λείψω ποτέ από τους πολιτικούς και κοινωνικούς αγώνες.

Είμαι ένας μικρός και ασήμαντος άνθρωπος που είχα την ευκαιρία να κάνω ΜΑΖΙ με πολλούς, εκατοντάδες χιλιάδες άλλους, σημαντικά πράγματα.

Έτσι λοιπόν και επειδή ο καθένας έχει και διαμορφώνει το δικό του κώδικα αξιών είμαι υπερήφανος ότι μια μέρα θα μπορώ να πω στο παιδί μου:

Ήμουν εκεί και ήμουν ΠΑΝΤΑ ΠΑΣΟΚ. Στα καλά και στα κακά. Έστω κι αν ήμουν ο τελευταίος.

Ήμουν εκεί και ΠΟΤΕ μα ΠΟΤΕ δεν σήκωσα ΣΗΜΑΙΑ ΕΥΚΑΙΡΙΑΣ.

Ανώνυμος είπε...

Είμαι εδώ και είμαι Μα….ας!!!! Το αρχικό σχόλιο είναι ότι πιο πρόστυχο έχω διαβάσει τα τελευταία χρόνια.

Ανώνυμος είπε...

Θυμάσαι την διαφήμιση που έλεγε:«Κολλημένος με τη μπάλα;

για πια ηγεσία του Πασοκ μιλάς φίλε,
φίλη μου

Γιαυτούς που δεν αξίζει ούτε να τους φτύσεις, γιατί χαλάς το σάλιο σου...

Ξεκόλα όσο είναι καιρός γιατί ο πεθαμένος δεν @λάνει.

Ανώνυμος είπε...

(Προς εκείνον που είναι ΠΑΣΟΚ και το περηφανεύεται ) Γράφεις : [ Ξέρω πως ο Γ.Παπανδρέου με την πολιτική του τα δύο τελευταία χρόνια Εσωσε την Ελλάδα και τους αδύναμους οικονομικά πολίτες απο την καταστροφή παρά τα λάθη και τις παλινωδίες..... ] Κε Ανώνυμε ψηφοφόρε του ΠΑΣΟΚ αυτό συμβαίνει συχνά στην ανθρώπινη ψυχολογία , και τον Παπαχρόνη - τον γνωστό δράκο - παρά ότι η Ελλ.Δικαιοσύνη τον 'εστειλε 4 φορές ισόβεια για τις Δολοφονίες , υπήρξαν γυναίκες που του έστελναν ερωτικά γράμματα στην φυλακή οι οποίες - προφανώς Επασχαν ψυχικώς- και του ζητούσαν τον ερωτά του....!!!!!!!!!!!!! θεωρώ λοιπόν κε Ανώνυμε πως εαν το 85% του ελληνικού λαού δεν σας 'εχει πείσει με την τελευταία ψήφο του.. ΤΟΤΕ ΤΙ ΝΑ ΠΟΥΜΕ ΓΙΑ ΣΑΣ ΑΛΛΟ;;; ΑΠΛΩΣ .. Π Ε Ρ Α Σ Τ Ι Κ Α