Πολλοί αναρωτιούνται για πιο λόγο η κυβέρνηση και η τρόικα, μεγάλη μερίδα των μέσων ενημέρωσης και αναλυτές επιμένουν σε μια πολιτική που εξαρχής, ως επίμονα αποδεικνύω, δεν βγάζει από την κρίση, αλλά αντίθετα τη βυθίζει ακόμα περισσότερο. Ανεξάρτητα από το αν καταλαβαίνουν, εξυπηρετούν συγκεκριμένα συμφέροντα. Το ερώτημα είναι αν αυτά είναι «μόνο» οι ισχυροί της ΕΕ και οι διεθνείς τοκογλύφοι ή μήπως, όπως υποστηρίζω, εξυπηρετούνται και εσωτερικές δυνάμεις; Και τι έχουν να κερδίσουν αυτές οι τελευταίες, όταν παραδίδουν όλα τα πιο πάνω στους ξένους εταίρους τους;
Όλες οι επιλογές της κυβέρνησης, όλες οι απαιτήσεις που διατυπώνονται μέσα από τα μέσα προπαγάνδας του μνημονίου δείχνουν ότι υπάρχουν δυνάμεις στην χώρα που γνωρίζουν ότι το τέλος θα έρθει, αλλά μέχρι να φτάσει αυτό θέλουν να έχουν αλλάξει ριζικά τη χώρα προς όφελός τους, σε βάρος των πραγματικών συμφερόντων της Ελλάδας.
Για αυτό αδιαφορούν για την συνεχή
υποχώρηση της διεθνούς θέσης της χώρας και τις συνεχείς απώλειες θέσεων ως προς την ΑΟΖ και το Κυπριακό.
Επιδιώκουν να παρατείνουν τον χρόνο δέσμευσης της χώρας ακόμα και αν αυτό κοστίζει ακριβά στην ελληνική κοινωνία, κύρια για δύο λόγους. Ο πρώτος είναι ότι δεν πληρώνουν εκείνοι τον λογαριασμό, αλλά οι μισθωτοί, συνταξιούχοι και μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Ακόμα και αν πέσουν στους κόκκινους αριθμούς οι επιχειρήσεις τους, η απώλεια είναι σχετική, αφού στην Ελλάδα υπάρχουν οι επιχειρηματίες μεγάλων μονάδων, οι οποίοι πλουτίζουν εδώ και χρόνια σε βάρος του δημοσίου και των ίδιων των επιχειρήσεών τους. Προσπαθούν δε, να βγουν οι προσωπικές περιουσίες τους αλώβητες από την κρίση. Ο δεύτερος λόγος είναι ότι όσο περισσότερο κρατά η κρίση, τόσο περισσότερο υπολογίζουν να την αξιοποιήσουν για μια μακρόχρονη ανασυγκρότηση του ελληνικού καπιταλισμού, στο όνομα της κρίσης, προς όφελός τους, με αλλαγές που θα συμβάλλουν στην παραπέρα ανακατανομή εισοδήματος και πλούτου.Ποιο είναι το κεντρικό επιχείρημα παράτασης της διαχείρισης της κρίσης και της λήψης νέων μέτρων; Είναι πολύ απλό: υποστηρίζουν ότι ναι μεν έχει γίνει πρόοδος αλλά ότι οι αγορές συνεχίζουν να έχουν αμφιβολίες για το εάν η Ελλάδα θα μπορέσει να ελέγξει το χρέος της. Για αυτό καλούν όλους, κυβέρνηση, αντιπολίτευση, μέσα, απλούς πολίτες, να συμπαραταχθούν με μια πολιτική «περισσότερων και επιταχυνόμενων» αλλαγών, με άλλα λόγια πιο αδίστακτης και πιο επίμονης πολιτικής μονόπλευρης λιτότητας, έτσι ώστε «να πειστούν επιτέλους» και οι αγορές.
Στην πραγματικότητα η εφαρμογή της τρέχουσας πολιτικής είναι αδιέξοδη. Και αυτό το γνωρίζουν οι αγορές. Για αυτό παρατάσσονται με τρόπο που να διασφαλίσουν ακόμα περισσότερα κέρδη από το πληγωμένο κορμί της χώρας. Δεν είναι οι «αμφιβολίες των αγορών» που δεν μας βγάζουν από τα αδιέξοδα, αλλά οι πραγματικοί αριθμοί. Η μονόπλευρη λιτότητα. Η άγρια ανακατανομή εισοδημάτων και περιουσιών. Η μειούμενη συνολική ζήτηση και κατά προέκταση η υποκατανάλωση. Η έλλειψη δημόσιων επενδύσεων.
Όλα αυτά τα γνωρίζουν οι αγορές και για αυτό προτρέπουν αφενός σε περισσότερο αίμα και αφετέρου προειδοποιούν ότι με αυτή την πολιτική η χώρα δεν θα βγει από την κρίση. Όλοι τα γνωρίζουν αυτά, και το οικονομικό επιτελείο. Απλά επικαλούνται τις αγορές προκειμένου να παραλύσουμε και να μην αντιστεκόμαστε σε νέα μέτρα μονόπλευρης λιτότητας.
http://epirusgate.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου