Κοινωνικοί πόροι υπέρ ελευθέρων επαγγελματιών

Του Γιώργου Δ. Ανδρέου    

Μεταρρυθμίσεις. Άλλη μια  λέξη επικοινωνιακή  καραμέλα της εποχής( τα σκήπτρα βέβαια κρατάει η μαγική λέξη «ανάπτυξη»). Λέξεις αόριστες φαρδιές και ευρύχωρες από αυτές που χωράνε πολλά και τίποτα. Λέξεις  - αντίδοτο ελπίδας – στην καταστροφή που βιώνουμε. Λέξεις κενές αν δεν έχουν    εξειδικευμένο περιεχόμενο και ουσία.

Πολλοί μιλάνε κανένας όμως δεν  εξειδικεύει  με λόγια απλά και κατανοητά,  ποιες είναι αυτές οι  αλλαγές και πως θα διευκολύνουν την ανάπτυξη, θα ικανοποιήσουν τους δανειστές και θα σώσουν τη χώρα.  

Έχουν γραφεί πολλά  παραδείγματα μικρών και μεγαλύτερων αλλαγών και επεμβάσεων  στις δομές του κράτους, που μπορούν να γίνουν γρήγορα, ανέξοδα και συνδυάζουν εκσυγχρονισμό, εξοικονόμηση πόρων και λειτουργική αποτελεσματικότητα.

 Θα επιμείνω με   μια ακόμα σειρά παραδειγμάτων  επεμβάσεων, που μπορούν να γίνουν άμεσα με λίγες διατάξεις στο νόμο και να απαλλάξουν τους πολίτες και την οικονομία από αδικαιολόγητα βάρη.

 Φτάνει να υπάρχει πολιτική βούληση και διάθεση να σπάσουν αυγά με  μετωπική σύγκρουση με τις διάφορες συντεχνίες, που φοβάμαι πως δεν υπάρχει, αφού κανένα κόμμα, δεξιό ή αριστερό, δεν ακουμπάει καν  τέτοια θέματα, ακόμα και αυτή την ώρα που πλήττονται βαρύτατα οι  μισθωτοί και οι   συνταξιούχοι και καταστρέφονται οι επιχειρήσεις, υπέρ των οποίων όλοι κόπτονται υποκριτικά.

Πρέπει κάποτε να δεχθούμε ότι  βασική αρχή  των ελεύθερων επαγγελμάτων, υπό το  καθεστώς της ανοικτής  - ελεύθερης οικονομίας, που υποτίθεται υπάρχει στη χώρα, είναι ότι το κράτος δημιουργεί  και εγγυάται το πλαίσιο και  τους κανόνες λειτουργίας. Δεν πρέπει να εγγυάται, πολλώ  μάλλον να επιρρίπτει στην κοινωνία, εισοδήματα και  οικονομικές αποδόσεις. Ο καθένας πρέπει να απολαμβάνει το αποτέλεσμα της εργασίας, της οργάνωσης και των ικανοτήτων του.

Το ίδιο πρέπει να ισχύει  και με τις συντάξεις στα ελεύθερα επαγγέλματα. Θα πάρεις ό, τι πληρώσεις .  

Με δεδομένες τις αρχές αυτές αποτελεί  αδικαιολόγητη στρέβλωση του ανταγωνισμού και του συστήματος να  ισχύουν σήμερα κοινωνικοί πόροι υπέρ ελευθέρων επαγγελματιών και να προστατεύονται, σε καθεστώς ελεύθερης  οικονομίας ελεύθερα επαγγέλματα.

 Δεν έχουν  οποιαδήποτε πλέον λογική, πολιτική, ηθική  ή άλλη νομιμοποίηση στο να εξακολουθούν να ισχύουν:

1.Η υποχρεωτική παράσταση των δικηγόρων στα συμβόλαια ( το κακό Μνημόνιο επισημαίνει ότι πρέπει να καταργηθεί μέχρι 30.9.2012).

2.Εγγυημένη κατώτατη αμοιβή των Συμβολαιογράφων στα συμβόλαια με βάση το ποσό της συναλλαγής και το μέγεθος του συμβολαίου (αμοιβή φύλλων  πέραν του πρώτου) και μάλιστα να μην παρέχεται η δυνατότητα ειδικής συμφωνάς για μικρότερο  ύψος  αμοιβής.

3.Η υποχρέωση των πολιτών  να πληρώνουν στον συμβολαιογράφο ή απευθείας στα ασφαλιστικά Ταμεία των νομικών, είτε σε  χρήμα είτε με την μορφή αγοράς επικολλώμενων ενσήμων είτε εφάπαξ είτε   σοβαρό ποσοστό  επί του ποσού της συναλλαγής  υπέρ του Ταμείου Νομικών ( για να πάρουν σύνταξη οι δικηγόροι, οι δικαστές και οι συμβολαιογράφοι) και  του Ταμείου Προνοίας των δικηγόρων (για την ιατροφαρμακευτική περίθαλψή τους) κλπ. Δεν είναι ηθικά επιτρεπτό  να ισχύει σήμερα η υποχρέωση αυτή  στις γονικές παροχές και τις δωρεές , στη σύσταση μικρών εταιρειών, στην κατάθεση και εκδίκαση αγωγών και πάσης φύσεως δικογράφων με περιουσιακό ή μη αντικείμενο, σε όλα τα συμβόλαια και  σε πολλές άλλες περιπτώσεις της καθ΄ ημέραν    ζωής. 

4. Να επιβαρύνονται οι πολίτες και  οι επιχειρηματίες με εισφορές υπέρ του ΤΣΜΕΔΕ (Ταμείο Συντάξεων των Μηχανικών) με βάση την εκ του νόμου προσδιοριζόμενη αξία του αντικειμένου της μελέτης (π.χ. του σπιτιού η του εργοστασίου) στις οικοδομικές άδειες, στις καταθέσεις μελετών στις υπηρεσίες στις διαδικασίες αδειοδότησης των επιχειρήσεων, όπου ρητά με νόμο προβλέπεται, επί ποινή απαραδέκτου, ο φάκελος να συνοδεύεται από παράβολο του ΤΣΜΕΔΕ που εκδίδεται από Τράπεζα .

Τα παραπάνω αναφέρω  ενδεικτικά, γιατί υπάρχει σωρεία τέτοιων μέτρων που επιβαρύνουν αδικαιολόγητα τους συναλλασσόμενους πολίτες (π.χ. εισφορά υπέρ του Επικουρικού Ταμείου των Υπαλλήλων των Φαρμακευτικών Επιχειρήσεων και των γιατρών στα τιμολόγια πώλησης των φαρμάκων, κλπ).

Όλα αυτά που αποτελούν κοινωνικούς πόρους και μέτρα προστασίας  υπέρ ελευθέρων επαγγελματιών, εκτός από στρέβλωση του καθεστώτος ελεύθερης οικονομίας,   έχουν ως αποτέλεσμα  επιβάρυνση μιας σειράς συναλλαγών, δηλαδή τους πολίτες και αποτελούν σε πολλές περιπτώσεις τροχοπέδη στην επιχειρηματική και οικονομική δραστηριότητα.

Να λοιπόν κ. Πρωθυπουργέ, αρμόδιοι Υπουργοί και αρχηγοί της Κυβερνητικής τρόϊκας μικρά θέματα, τα οποία μπορούν να υλοποιηθούν άμεσα και ανέξοδα. Μέτρα που  θα δείξουν ειλικρινή πρόθεση εκσυγχρονισμού, ανατροπής ανισορροπιών , σύγκρουσης με κατεστημένα συμφέροντα και  πολιτικό θάρρος. Οψόμεθα.