CLOPYright

  Επαναδημοσίευση του άρθρου μου της 22/1/11 και 24/09/12. 

Για όσους δεν το διάβασαν η δεν το κατάλαβαν!!!!!!!!!!!!!! 

Αρκετοί απο εμας τους bloggers, έχουμε θυμώσει, η πικραθεί, για να μην πω "εξοργισθεί", βλέποντας κάποιους συναδέλφους blogger, να αντιγράφουν δικό μας υλικό, όπως κείμενα η φωτογραφίες, και να τα παρουσιάζουν σαν δικά τους.
Σίγουρα δεν έγκειται στους κανόνες δεοντολογίας και συναδελφικότητας, μα συμβαίνει κατά κόρον. Συνήθως, το 90% των επισκεπτών μας, έρχεται να μας διαβάσει, και ένα πολύ μικρό ποσοστό είναι εκείνοι που έρχονται να "ξεσηκώσουν" κάτι δικό μας. Οι περισσότεροι, βάζουν ένα Link από την πηγή, αυτό είναι το σωστό και μπράβο τους. Κάποιοι όμως δεν κάνουν ούτε αυτό το αυτονόητο.
Πιστεύω ότι η αναδημοσίευση από άλλη πηγή πρέπει πάντα να γίνεται με σεβασμό προς το συγγραφέα/δημιουργό και αναφέρεται η προέλευση.
Φυσικά η αναφορά "από ένα φιλικό blog"  που αρκετοί επικαλούνται σαν πηγή μόνο γέλια μπορεί να φέρει.
Η αντιγραφή, χωρίς αναφορά στην πηγή προέλευσης του κειμένου, (πρακτική που γνωρίζουν πολύ καλά οι επίδοξοι «δημοσιογράφοι»), δυστυχώς είναι κάτι συνηθισμένο στο διαδίκτυο .
Η πρακτική αυτή, πλέον δεν με ξαφνιάζει ούτε και πολυενοχλεί
Όπως και στην κοινωνία μας, έτσι και στη bloggόσφαιρα υπάρχουν οι κίτρινοι, οι προβοκάτορες, οι politically correct, οι πρωτοπόροι, οι εκμεταλλευτές, τα λαμπρά μυαλά, οι ακτιβιστές, οι μεγαλομανείς, οι συντηρητικοί, οι χαζοί, οι ανεύθυνοι κ.λ.π.
  Όμως υπάρχει και ένας κώδικας  δεοντολογίας μεγάλης σημασίας που ελάχιστοι  τον ακολουθούν.
Και επειδή είναι κώδικας και δεν είναι νόμος – αν ήταν νόμος θα υπήρχε μέτρο στην ελευθερία της έκφρασης ακυρώνοντας αυτόματα τη δημοκρατία την ίδια – δεν είναι υποχρεωτικό να ακολουθείται.
Αυτό εκμεταλλεύονται κάποιοι που βαριούνται ακόμα και να μασήσουν την τροφή τους και την θέλουν έτοιμη μασημένη από άλλους.
Κανένα πρόβλημα και με αυτό, αλλά μια αναφορά στην πηγή δεν έβλαψε ποτέ κανέναν. Πόσο δε όταν βρίσκεσαι στον ίδιο χώρο,(γεωγραφικό), έχεις κοινούς αναγνώστες και τέλος πάντων υπάρχει ο κίνδυνος να σε καταλάβουν και να γίνεις από λίγο έως πολύ ρεζίλι. (το πόσο εξαρτάται από το φιλότιμο).