Εκατοντάδες αλλοδαποί, που ζούσαν πολλά χρόνια στη χώρα μας, παίρνουν πλέον τον δρόμο της επιστροφής στις πατρίδες τους ή δοκιμάζουν ένα νέο βήμα στο άγνωστο ταξιδεύοντας σε άλλες δυτικές χώρες.
Τον δρόμο της επιστροφής παίρνουν πλέον εκατοντάδες μετανάστες που ζούσαν πολλά χρόνια στην Ελλάδα, αναζητώντας καλύτερη τύχη πίσω στις πατρίδες τους, ή δοκιμάζουν ένα νέο βήμα στο άγνωστο, ταξιδεύοντας σε άλλες δυτικές χώρες.Η ελεύθερη πτώση της οικοδομής και τα διαδοχικά «λουκέτα» σε εργοστάσια, βιοτεχνίες και εταιρείες κάθε είδους, όπως επίσης και η μείωση της ζήτησης για εργατικά χέρια στις αγροτικές δουλειές της επαρχίας οδηγούν πολλούς αλλοδαπούς -μεταξύ τους και οικογένειες- για δεύτερη φορά στον δρόμο της μετανάστευσης.
Ακόμη και γυναίκες που πρόσεχαν ηλικιωμένους ή παιδιά βρίσκονται πλέον χωρίς δουλειά, καθώς πολλές ελληνικές οικογένειες δεν αντέχουν το κόστος να τις διατηρήσουν. Οι περισσότεροι αλλοδαποί που εγκαταλείπουν τη χώρα μας ανήκουν στα πρώτα μεταναστευτικά ρεύματα.
Είναι άνθρωποι που ζούσαν εδώ και χρόνια ενταγμένοι στην ελληνική κοινωνία, κάποιοι με παιδιά στα ελληνικά σχολεία, άλλοι με δικές τους επιχειρήσεις. Εχουν φτιάξει ένα μικρό κομπόδεμα, που τους δίνει τη δυνατότητα να γυρίσουν στην πατρίδα ή να ζήσουν σε άλλη ευρωπαϊκή χώρα, όπου βρίσκονται συγγενείς και φίλοι.
«Εδώ κι έναν χρόνο οι περισσότεροι μετανάστες ταξιδεύουν χωρίς επιστροφή, ειδικά αυτοί που εργάζονταν στον κατασκευαστικό τομέα», λέει στο «Εθνος» ο Αμπίτ Φαγιάντ, Παλαιστίνιος που εργάζεται σε τουριστικό γραφείο του κέντρου. «Φεύγουν κυρίως αυτοί που ζούσαν χρόνια στην Ελλάδα κι έχουν τα απαραίτητα χαρτιά. Φεύγουν και πολλές οικογένειες, όλων των εθνικοτήτων», συμπληρώνει ο ίδιος.
Αυτό που σπρώχνει τους μετανάστες εκτός των ελληνικών συνόρων είναι η ανεργία που διογκώνεται και το τούνελ της κρίσης που... δείχνει μακρύ.
«Υπάρχει τάση επιστροφής πολλών μεταναστών στις πατρίδες τους, επειδή εδώ δεν υπάρχουν δουλειές, ενώ έχει μειωθεί η εισροή στην Ελλάδα», τονίζει ο πρόεδρος του Ελληνικού Φόρουμ Μεταναστών Αχμέτ Μοαβία.
«Στις γειτονιές που παραδοσιακά μένουν μετανάστες υπάρχουν σπίτια και καταστήματα ξενοίκιαστα, κάτι που παλαιότερα δεν συνέβαινε», συμπληρώνει ο ίδιος, εκτιμώντας πάντως πως πρόκειται για προσωρινό φαινόμενο. Από την άλλη, ο πρόεδρος της Ενωσης Αιγυπτίων Εργαζομένων, Γιουσέφ Αζέρ, κάνει λόγο για «μεγάλο κύμα φυγής.
Πάρα πολλοί επιστρέφουν στην πατρίδα, άλλοι πάνε στην Αγγλία, τη Γερμανία κ.α.».
Πέρα από τους άνδρες που εργάζονταν στην οικοδομή κι έχουν βγει μαζικά στην ανεργία, ενδεικτικό είναι πως πάρα πολλές γυναίκες που δούλευαν εσωτερικές σε σπίτια και φρόντιζαν ηλικιωμένους ή παιδιά έχουν χάσει τη δουλειά τους. «Κοπέλες που πήγαιναν τέσσερις φορές τον μήνα μεροκάματο σε σπίτια, τώρα πηγαίνουν μία ή καμία.
Αλλες που κρατούσαν παππούδες και γιαγιάδες βρίσκονται στον δρόμο, καθώς οι Ελληνίδες χάνουν τις δουλειές τους και αναλαμβάνουν αυτές τον μπαμπά ή τη μαμά τους. Για τα παιδιά τους πολλοί φέρνουν από τα χωριά τους παππούδες ή τις γιαγιάδες, επειδή δεν έχουν λεφτά για μπέιμπι σίτερ», σημειώνει η Κατερίνα Κουτσίρκο, πρόεδρος της Ουκρανικής Κοινότητας.
«Δεν βλέπουμε μέλλον στην Ελλάδα»
Το μόνο που περιμένω είναι να πάρω την ελληνική υπηκοότητα. Μόλις την πάρω θα φύγουμε», μας λένε.
Μείωση της εισροής αλλοδαπών στη χώρα μας
Μεγάλη αύξηση της ανεργίας και μείωση της σταθερής απασχόλησης στους μεταναστευτικούς πληθυσμούς διαπιστώνει η φετινή ειδική έκθεση του ΟΟΣΑ, «Μigration Οutlook 2010», καθώς η οικονομική κρίση πλήττει ιδιαίτερα τους μετανάστες.
Ο διεθνής οργανισμός προβλέπει για την Ελλάδα μείωση της εισροής μεταναστών στη χώρα, μείωση στον μεταναστευτικό πληθυσμό αλλά και συρρίκνωση της ανάπτυξης.
Ενδέχεται μάλιστα να οδηγηθούμε ακόμη και σε μείωση του συνολικού πληθυσμού της χώρας, καθώς οι μετανάστες ήταν αυτοί που αύξησαν κατά 90% τον πληθυσμό μεταξύ των ετών 2002-2006, σύμφωνα με τα στοιχεία του ΟΟΣΑ...
Οι Ελληνες επιστρέφουν στο χωράφι
Μειώνονται ολοένα και περισσότερο τα μεροκάματα για τους μετανάστες στις αγροτικές δουλειές της επαρχίας, καθώς η οικονομική κρίση σφίγγει τα... λουριά και αναγκάζει τους αγρότες να δουλεύουν πια όσο μπορούν μόνοι ή με την οικογένειά τους στα χωράφια. «Η νοοτροπία έχει αλλάξει.
Δεν βάζουμε πια έναν εργάτη για να ξεκουραστούμε, αλλά ό,τι μπορούμε το κάνουμε εμείς με την οικογένειά μας», λέει ο πρόεδρος του Αγροτικού Συλλόγου Τυμπακίου, Γιώργος Ντισπυράκης, διευκρινίζοντας πως τα μεροκάματα των μεταναστών έχουν περιοριστεί στις δουλειές που δεν προλαβαίνουν να κάνουν οι ίδιοι οι αγρότες. Κάπως έτσι, πολλοί μετανάστες έχουν φύγει από το Τυμπάκι.
«Εχουν μείνει Βούλγαροι και ελάχιστοι Αλβανοί, επειδή έχει πέσει και η τιμή στα μεροκάματα», συμπληρώνει ο κ. Ντισπυράκης. Αντίστοιχη εικόνα μεταφέρει και ο Κώστας Τέλιος, αντινομάρχης Καρδίτσας και μέλος της Ενωσης Νέων Αγροτών.
«Εχουν μειωθεί αρκετά οι μετανάστες στον Θεσσαλικό Κάμπο. Κάποτε οι καλλιέργειες ήταν πιο εντατικές και δεν το σκεφτόσουν πολύ να βάλεις μερικούς εργάτες.
Τώρα έχουν μειωθεί τα έσοδα και αναγκάζεσαι να δουλέψεις ο ίδιος περισσότερο. Εγώ απασχολούσα κάθε καλοκαίρι 2-3 άτομα, ενώ φέτος δεν έχω πάρει κανέναν», δηλώνει.
Αλλά και στη Βόρεια Ελλάδα τα πράγματα δεν είναι πολύ διαφορετικά. «Οι Αλβανοί της περιοχής φεύγουν στην πατρίδα τους.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΦΩΣΚΟΛΟΣ
ΦΩΤΟ: ΚΩΣΤΑΣ ΠΟΛΥΒΙΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου