Ο Αριστοτέλης συνδέει στενά την ηθική με την πολιτική και ορίζει τον άνθρωπο ως πολιτικόν όν. Θεωρεί ότι ο άνθρωπος μόνο ως μέλος της πολιτείας μπορεί να πραγματώσει τους ατομικούς του σκοπούς. Σκοπός του ανθρώπου δε είναι η απόκτηση της ευδαιμονίας, η οποία επιτυγχάνεται δια της αρετής. Και η ηθική είναι η ατομιστική διδασκαλία περί αρετής. Και άρα το μέσον με το οποίο εξασφαλίζεται η πραγματική ευδαιμονία.
Καθώς ο άνθρωπος ως άτομο δεν είναι αυτάρκης, όπως ούτε εντός της οικογένειας ή της κοινότητας υπαίθρου είναι αυτάρκης, αλλά μόνον εντός της πολιτείας, η πολιτεία αποτελεί τον σκοπόν την πραγμάτωσιν του οποίου επιδιώκει η εξέλιξη της ανθρώπινης ζωής.
Έτσι, η πολιτεία αποτελεί την πραγματική ολοκλήρωση και ο κύριος σκοπός της συνίσταται στην εξασφάλιση μια αγαθής, δηλ. εναρέτου και ευτυχούς συμβίωσης των μελών εκ των οποίων απαρτίζεται. Όμως, το άτομο υπάρχει δια την πολιτείαν και όχι η πολιτεία δια το άτομον.
Η ατομιστική θεώρηση της ηθικής συμπληρώνεται και μεταβάλλεται λόγω της σχέσης της ηθικής με την πολιτική, καθόσον η πολιτική επιδιώκει την ευημερίαν των μελών της πολιτείας.
Έτσι, η πολιτεία αποτελεί την πραγματική ολοκλήρωση και ο κύριος σκοπός της συνίσταται στην εξασφάλιση μια αγαθής, δηλ. εναρέτου και ευτυχούς συμβίωσης των μελών εκ των οποίων απαρτίζεται. Όμως, το άτομο υπάρχει δια την πολιτείαν και όχι η πολιτεία δια το άτομον.
Η ατομιστική θεώρηση της ηθικής συμπληρώνεται και μεταβάλλεται λόγω της σχέσης της ηθικής με την πολιτική, καθόσον η πολιτική επιδιώκει την ευημερίαν των μελών της πολιτείας.
Στον Machiavelli, το κέντρο βάρους βρίσκεται στη εξουσία, πώς αποκτάται και πώς διατηρείται.: - Σημαντική δεν είναι η δικαιοσύνη, αλλά η δύναμης. Χωρίς αυτή φτάνουμε στον γκρεμό.
- Δεν υπάρχει κριτής στον οποίο μπορεί να καταφύγει η δικαιοσύνη. Οι ανθρώπινες πράξεις κρίνονται από το αποτέλεσμα. Πρέπει να κερδίζει.-Δεν υπάρχει ασφαλής φίλος. Άμα ο φίλος δεν σε πιστεύει με την πειθώ πια, πρέπει να έχεις την δύναμη να σε πιστεύει με την βία.
- Κανείς δεν επιθυμεί το καλό του φίλου του. Απλώς θέλουν όλοι να χορταίνουν τις ορέξεις τους κάτω από την σκιά του φίλου.
- Τις ανθρώπινες πράξεις τις παρακινεί η κακία. Και αν κάμποσο καιρό σταθεί κρυμμένη η κακία, τότε πάει να πει ότι δεν φανερώθηκε για κάποιο κρυφό λόγο. Θα φανεί όμως μόλις ο άνθρωπος ξαμολήσει λεύτερος.
- Δεν οφείλει (ο ηγεμόνας) να ανταποδίδει ευεργεσίες όταν αυτό αντίκειται στα συμφέροντά του. Ιδιαίτερα όταν έχουν εκλείψει οι λόγοι για τους οποίους ευεργετήθηκε."
- Δεν υπάρχει κριτής στον οποίο μπορεί να καταφύγει η δικαιοσύνη. Οι ανθρώπινες πράξεις κρίνονται από το αποτέλεσμα. Πρέπει να κερδίζει.-Δεν υπάρχει ασφαλής φίλος. Άμα ο φίλος δεν σε πιστεύει με την πειθώ πια, πρέπει να έχεις την δύναμη να σε πιστεύει με την βία.
- Κανείς δεν επιθυμεί το καλό του φίλου του. Απλώς θέλουν όλοι να χορταίνουν τις ορέξεις τους κάτω από την σκιά του φίλου.
- Τις ανθρώπινες πράξεις τις παρακινεί η κακία. Και αν κάμποσο καιρό σταθεί κρυμμένη η κακία, τότε πάει να πει ότι δεν φανερώθηκε για κάποιο κρυφό λόγο. Θα φανεί όμως μόλις ο άνθρωπος ξαμολήσει λεύτερος.
- Δεν οφείλει (ο ηγεμόνας) να ανταποδίδει ευεργεσίες όταν αυτό αντίκειται στα συμφέροντά του. Ιδιαίτερα όταν έχουν εκλείψει οι λόγοι για τους οποίους ευεργετήθηκε."
2 σχόλια:
ΤΙ ΚΤΑΜΑΡΕΣ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΕΣ ΡΕ ΡΕΒΒΑ;
o HEGEL θεωρούσε οτι ο άνθρωπος ως πολίτης πρέπει να καταφέρει το ακατόρθωτο, δηλαδή την ενότητα δέσμευσης του εαυτού του και αποδέσμευσης της κονωνικής του οντότητας!!!! Αποποίηση του εαυτού όμως γίνεται?
Δημοσίευση σχολίου