Διαβάστε εδώ το πρωτότυπο κείμενο 

Δείτε την διάταξη του ΔΔ της Χάγης με την οποία έγινε δεκτή η παρέμβαση της Ελλάδας (εξαιρετικά ενδιαφέρουσα η Separate Opinion του Δικαστή Cancado Tridante)
Ο αρχιτέκτονας της προσφυγής, Στ. Περράκης, είχε εξηγήσει την υπόθεση στην Κυριακάτική Ελευθεροτυπία
Στο οποίο αναφέρει ξεκάθαρα:
Η διάταξη του Δ.Δ. άνοιξε το δρόμο
για την προφορική διαδικασία στην υπόθεση (12-16 Σεπτεμβρίου 2011). Η Ελλάδα θα παραστεί ως μη διάδικος και θα διατυπώσει τις απόψεις της για τις αποφάσεις των ελληνικών δικαστηρίων, που τυγχάνουν εκτέλεσης στην Ιταλία, υπό το φως της αρχής της κρατικής ετεροδικίας. Κεντρικό ζήτημα στη δίκη είναι, αν στο σύγχρονο διεθνές δίκαιο η εθιμική αρχή της ετεροδικίας του κράτους κάμπτεται όταν παραβιάζει το διεθνές δίκαιο (εγκλήματα πολέμου, κατά της ανθρωπότητας, γενοκτονία κ.λπ.), δηλαδή κανόνες υπέρτατης αξίας (jus cogens) κατά την αντίληψη της διεθνούς κοινότητας.
…Το θέμα που θα κρίνει το Δικαστήριο τον Σεπτέμβριο είναι εάν
Οι επίδικες αποφάσεις ιταλικών δικαστηρίων -μεταξύ των οποίων και εκείνη για το Δίστομο- δεν «σεβάστηκαν» την ετεροδικία που έπρεπε να απολαμβάνει, κατά την άποψή της, η  Γερμανία (όπως και οι πρωτοποριακές θέσεις του Πρωτοδικείου Λιβαδειάς και Αρείου Πάγου στην εμβληματική υπόθεση «Δίστομο»). Το ζήτημα, επομένως, δεν αφορά μόνο την Ιταλία και εμμέσως τους «Διστομίτες», αλλά έχει πανανθρώπινες διαστάσεις, που συνοψίζονται στο ότι το κράτος δεν μπορεί, σήμερα, να «κρύβεται» πίσω από την κυριαρχία/ετεροδικία του για να μην υποστεί τις συνέπειες των ενεργειών του σε ένοπλες συρράξεις-κατοχές (η Γερμανία χθες… άλλοι σήμερα).



Η συνέπειες λοιπόν αυτής της δίκης είναι ΠΑΝΑΝΘΡΩΠΙΝΕΣ αλλά και μοναδικές για τα Ελληνικά δίκαια. Η όποια κωλυσιεργεία από πλευράς της κυβέρνησης δεν θα είναι απλώς μία Εθνική μειοδοσία. Θα είναι προδοσία των Ελληνικών αξιών που αντικατοπτρίζουν ό,τι όμορφο και ανθρώπινο υπάρχει αυτή την στιγμή στον πλανήτη: Την ανθρωπιά και την δικαιοσύνη.
Ας ενεργοποιηθούν λοιπόν όσοι στις παρυφές της κυβέρνησης δεν θέλουν να φέρουν αυτό το βαρύ στίγμα ες αεί.
Θερμά συγχαρητήρια τους άξιους Στ. Περράκη και την Μαρία Ντανιέλα Μαρούδα για τον αγώνα τους. Όπως βεβαίως και για τον αείμνηστο ευπατρίδη Ιωάννη Σταμούλη που άνοιξε τον δρόμο και την μαχητική κόρη του, Κέλλυ.
http://wwwaristofanis.blogspot.com