Εν ΄΄ονόματι΄΄ του ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗ

Μια πραγματική ιστορία

Του Γιάννη Αν. ΛΟΥΚΑ

Τις προάλλες βρέθηκα στο Βόλο, μια πολύ αγαπημένη πόλη (ίσως η πιο…). Παίρνοντας λοιπόν ένα ΤΑΞΙ για μια διαδρομή στην πόλη (γκρι είναι τα ΤΑΞΙ  και στο Βόλο), ξεκίνησα να σπάσω τον πάγο πιάνοντας κουβέντα με τον οδηγό (ως γνωστό περιπτεράδες και ΤΑΞΙτζήδες είναι οι πιο ενημερωμένοι άνθρωποι στην πόλη).

- Λοιπόν πώς πάνε τα πράγματα εδώ, ρώτησα, σίγουρος ότι η απάντηση θα είχε να κάνει με τις άδειες, το κλειστό επάγγελμα, τις ταμειακές μηχανές, το τζίρο, την εφορία, την αναδουλειά, τις πολλές ώρες στο τιμόνι…

- Τι να πάνε, μου απαντάει, μας διέλυσε ο ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ.

Μεγάλη έκπληξη η απάντηση. Δεν την περιμένεις από κάτοικο μεγάλης πόλης.

- Καλά και τι σας έκανε εσάς εδώ στο Βόλο ο ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ τον ρωτάω με έκδηλη την απορία.

- Μα εγώ δεν είμαι από το Βόλο, απλώς δουλεύω εδώ. Εγώ είμαι από το Πήλιο, είπε με αποφασιστική φωνή. Ίνα πληρωθεί το ρηθέν ότι αλλού μπορεί να είσαι αναγκασμένος να δουλεύεις, η πατρίδα όμως είναι μία και μοναδική. Νομίζω ότι οι ΄΄εν Αθήναις΄΄ και οι ΄΄εν …αλλού΄΄ θα συμφωνήσουν μ’ αυτό.

- Απ’ το Πήλιο λοιπόν, το πανέμορφο, το βουνό των Κενταύρων, επαναλαμβάνω εγώ με τη διάθεση να τον κολακέψω για  την όντως όμορφη πατρίδα του. Λοιπόν, συνέχισα, τι σας έκανε εσάς ο ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ ;

- Και τι δεν μας έκανε κύριε, μου απαντάει, με έκδηλη την αγανάκτηση. Άκρη δε βρίσκεις. Εμένα ο Δήμος μου αποτελείται από 38 χωριά (τόσα μου είπε, τόσα σας λέω). Μπορεί να βγει άκρη;  Ό,τι και να κάνει ο Δήμαρχος, τα Συμβούλια. Άκρη δε βρίσκεις μου  ξαναλέει. Να μια φορά πήγα στο Δήμο για….

Ο οδηγός πότε κοιτώντας τον καθρέφτη, πότε εμένα, άρχισε να διηγείται μια ιστορία-ταλαιπωρία, απ’ αυτές  που οι δημότες βιώνουν καθημερινά, χωρίς να αποτελεί και είδηση…

Εγώ όμως σταμάτησα να τον παρακολουθώ. Ο αριθμός που είχα ακούσει με είχε εντυπωσιάσει, αλλά μου είχε δημιουργήσει  και μια πονηρή χωριάτικη σκέψη, που με ταξίδεψε εκτός Βόλου, εκτός Πηλίου, εκτός Μαγνησίας…

Κι ενώ ο άνθρωπος συνέχιζε να διηγείται το καψώνι του ομιλών όμως ΄΄εις ώτα μη ακουόντων΄΄ κάποια στιγμή τον διακόπτω μάλλον αγενώς είναι η αλήθεια.

- Δηλαδή μου λέτε τώρα ότι η ονομασία του Δήμου σας έχει 37 ονόματα. Έτσι δεν είναι;

Ξαφνιασμένος ο οδηγός και προσέχοντας την κίνηση του κέντρου, σιωπά για λίγο και μου απαντά με κάποια έκπληξη.

- Όχι κύριε, ο Δήμος μας μια χαρά όνομα διαθέτει, που έχει να κάνει με το περίφημο Πήλιο. Εγώ σας μιλούσα για το πόσο δύσκολη είναι η οργάνωση, οι αποφάσεις…

- Όχι να μου επιτρέψετε να σας πω ότι κάνετε λάθος. Πρόκειται σαφώς για λανθασμένη εφαρμογή του ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗ. Ίσως μάλιστα εκεί να οφείλονται και τα περισσότερα προβλήματά σας, αλλά γι αυτό δεν είμαι αρμόδιος. Είμαι όμως απόλυτα βέβαιος ότι η ονομασία έπρεπε να έχει 37 λέξεις.

- Μα 37 ονόματα είναι δυνατόν;

- Τότε ας κάνατε περισσότερους Δήμους. Τα ονόματα όμως όλων των χωριών πρέπει να υπάρχουν στο επίσημο όνομα του Δήμου. Τι στο καλό. Για ένα όνομα ζούμε εμείς εδώ στην Ελλάδα, συνεχίζω με αποφασιστικότητα και τη σιγουριά του ειδήμονα. Κι όταν λέμε όλα, εννοούμε όλα, που λέει κι η διαφήμιση. Το απαιτεί ο ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ, ξέρω τι σας λέω.

- Ναι, ξαναπαίρνει το λόγο δειλά – δειλά ο ταξιτζής, αλλά κι εσείς κάνετε ένα λάθος. Εγώ σας είπα 38 χωριά όχι 37. μάλλον δεν το ακούσατε καλά.

- Εγώ δεν το άκουσα; Μια χαρά το άκουσα. Αλλά για μια στιγμή, μάλλον έχετε δίκιο. Παρέλειψα να σας ενημερώσω ότι από το σύνολο των χωριών, ΕΝΑ πρέπει να μείνει εκτός ονομασίας. Καταλάβατε;

- Και γιατί αυτό παρακαλώ, γιατί αυτή η εξαίρεση;

- Α! κοιτάξτε, απαντάω λίγο εκνευρισμένος. Δεν θα καθίσουμε σε μια κούρσα ΤΑΞΙ να αναλύσουμε όλη τη φιλοσοφία του ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗ. Εγώ σας λέω μόνο το ΄΄δέον γενέσθαι΄΄, το ΄΄δια ταύτα΄΄. Όλα λοιπόν πλην ενός!

- Εντάξει σύμφωνοι, ξαναρωτάει ο οδηγός, ποιο θα είναι όμως αυτό το χωριό που θα εξαιρεθεί. Με τι κριτήρια;

- Μα αγαπητέ μου, του λέω, δε ζείτε στην Ελλάδα; Ότι συμβαίνει συνήθως θα γίνει κι εδώ. Όποιο χωριό δε διαθέτει βουλευτή, πρώην υπουργό, γνωστούς δημοσιογράφους, επιχειρηματίες, επώνυμους γενικά, μάλλον την έχει πατήσει. Δεν έχετε ακούσει για τον ΄΄μπάρμπα στην Κορώνη ;΄΄.  Αλλά και πάλι δε χάθηκε ο κόσμος για ένα  μόνο χωριό. Θα γκρινιάξει λίγο και μετά το θέμα θα ξεχασθεί.  Εξάλλου η ανωνυμία βοηθάει. Δεν βλέπετε και στα blogs;  Ένα ΄΄ανώνυμο΄΄ χωριό λοιπόν.

- Κι άλλη μια ερώτηση παρακαλώ, είπε ο οδηγός, σίγουρα εντυπωσιασμένος για τις γνώσεις μου. Η σειρά παίζει καμιά σημασία; Ποιο όνομα θα μπει πρώτο, ποιο δεύτερο, ποιο θα μείνει τελευταίο;

- Φίλε μου, του απαντάω με περισσότερη οικειότητα πλέον,  αυτά είναι λεπτομέρειες. Τι είναι οι Δήμοι, νυχτερινά κέντρα να τσακώνονται για τη σειρά; Θα βρεθεί η λύση. Το θέμα είναι να μπεις στην επίσημη ονομασία. Όλα τα άλλα με καλή διάθεση βρίσκονται. Βέβαια έχετε και λίγο δίκιο σ’ αυτό. Ο ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ δεν έχει προβλέψει για το θέμα της σειράς. Λύνει ΟΛΑ τα άλλα προβλήματα εκτός απ’ αυτό. Μια μελλοντική μεταρρύθμιση, ας πούμε ένας ΙΚΤΙΝΟΣ ή έστω ένας ΦΕΙΔΙΑΣ, ένας ΠΡΑΞΙΤΕΛΗΣ θα τα λύσει όλα  αυτά. Αν βέβαια έχουν επιζήσει οι δημότες…

Εν τω μεταξύ είχαμε φτάσει στον προορισμό μου. Πλήρωσα, χαιρέτησα ευγενικά τον οδηγό και κατέβηκα. Ευτυχώς δεν πρόλαβε να με ρωτήσει από πού τα ξέρω όλα αυτά!

Στρίβοντας για να βρει την επόμενη κούρσα στο καθημερινό κυνήγι του επιούσιου, τον είδα να με κοιτάζει από το εσωτερικό καθρεφτάκι μάλλον με απορία.

Εγώ έμεινα να θαυμάζω το αρχιτεκτονικό αριστούργημα του Σιδηροδρομικού Σταθμού Βόλου, κληρονομιά στην πόλη από τον Ιταλό μηχανικό Εβαρίστο ντε Κίρικο (πατέρα του μεγάλου υπερρεαλιστή ζωγράφου Τζόρτζιο). Χωρίς να το καταλάβω από τον ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗ βρέθηκα στον DE CHIRICO.

Στο βάθος του κάδρου πάντοτε το μυθικό  Πήλιο στολισμένο με τα πανέμορφα χωριά του. Τι τυχερός ο ταξιτζής…

Για την αντιγραφή και τη διήγηση

                                                                     ΙΑΛ

ΥΓ : Αφιερωμένο στο χωριό του πατέρα μου