Το μεγάλο πάθος!

Μαυρόπουλος Χρίστος

 Το μεγάλο πάθος!

Ο πολιτισμός είναι δημιούργημα του ανθρώπου!

Ένα δημιούργημα που φώτισε το μεγαλειώδη δρόμο του πάνω στη γη.

Κι έχω μια αρμαθιά πολιτισμών στο φεγγί μου, κοντοσυλλαβίζοντας για χρόνια τις σελίδες της ιστορίας.

Από τότενες που ο άνθρωπος περιπλανήθηκε, έφτιαξε εργαλεία, νόγησε τα χρώματα, τις μυρουδιές, τα σχήματα, τους ήχους, έκαμε τις κραυγές του γνώσεις, έχτισε σπίτια, ναούς, πήρε ταυτότητα απ' το λόγο του, "και γαρ η λαλιά σου δήλον σε ποεί" (κατά Ματθαίον, κεφ.73), σαρκώθηκε τις τέχνες, τις επιστήμες, φωτίστηκε ο νους του με τον καιρό κι έφτιασε τα 7 Θάματα του Κόσμου και τελικά γένηκε αλαζόνας και θύμα της βιομηχανικής ασκήμιας και του ορθολογισμού.

Ασκήμιας που φανερώνει, πως μέσα στις κάποιες "φχαριστημένες" κοινωνίες, εξαφανίστηκε το συναίσθημα, η πίστη και η καθαρότητα του Λόγου και η έκφραση πλιόνε της ζωής, έφερε την έκσταση! Εκ-σταση = εξ-ίσταμαι = αποκαλύπτομαι!

Αποκαλύφθηκε λοιπόν με λόγια απλά, πως πολιτισμός δεν είναι μονάχα τα εφτά π.χ. παλιά και καινούρια Θάματα του Κόσμου μας, αλλά και Ο ΤΡΟΠΟΣ ΠΟΥ ΖΟΥΜΕ ΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ.

Τα ήθη κι έθιμά μας, φεγγάρια ελπίδας στην καρδιά μας.

Άνθρωποι που ονειρεύονται, που δεν πεινάνε, εξωκκλησιών καμπάνες που χτυπάνε, μια λάμπα που φωτίζει ένα σκολείο, ένα παιδί σκυφτό που μελετάει στο θρανίο, το όρντινο μιας μέρας μας καθημερινής, του σώματός μας οι κανόνες της υγιεινής, ο Λόγος της αγάπης που είναι φως και όχι σκοτάδι, η ρέγουλα της σώψυχης οργής, το σέβας στον συνάνθρωπο και στη Δημοκρατία, ωκεανοί, μύθοι, αγάλματα, βιβλία με αχτινοβολίες, Λαοί σε ειρηνικές και δημιουργικές κοινωνίες.

Έτσι αναβαστάει και ψηλώνει τα ΕΘΝΗ ο πολιτισμός, μέσα στην ιστορία. Έχει δικά της ζύγια και νόμους η ιστορία.

Γι' αυτό και πιότερο αναθυμάται την ΑΙΓΥΠΤΟ, την ΠΕΡΣΙΑ, την ΕΛΛΑΔΑ, τη ΡΩΜΗ, το ΒΥΖΑΝΤΙΟ, κι όχι τα μίση των ΑΣΣΥΡΙΩΝ και της ΒΑΒΥΛΩΝΙΑΣ.

Κι όσοι απ' τους Λαούς, τ' ασπάζονται αυτά τα απλά και τα τιμάνε, ήσαν πολιτισμού κειμήλια ιερά και με αξία, αντέχουν στους καιρούς, και στους οχτρούς.

Κι εμείς οι ΕΛΛΗΝΕΣ αντάμα, μα κι ο πάσα ένας μας ξεχωριστά, μεγάλος ή μικρός δεν έχει σημασία, σε πόλη ή σε χωριό, την ίδια έχει αξία, στεκόμαστε ολόρθοι πάντα και στα έργα μας, στα λόγια και στα μέσα μας, ασκώνεται αιώνια η φλόγα και το ΜΕΓΑ ΠΑΘΟΣ μας, για τον ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ μας και τη συνέχειά του.

Αυτή η φλόγα και το ΜΕΓΑ ΠΑΘΟΣ της πολιτισμικής εξέλιξης και της προόδου του ΤΟΠΟΥ μας, ασκώνεται θαρρώ στο νου και στο σωκάρδι του συντοπίτη μας ΤΑΚΗ ΜΥΛΩΝΑ, που δίχως ξαποσταμό, μέρα και νύχτα, αναζητάει και περισώζει σε παλιές φωτογραφίες και στην ξεχωριστή θεματική ζωγραφική του...

1. Η ώρα της Αράχωβας.

...Τα ήθη, τα έθιμά μας, τα πανηγύρια, τις θρησκευτικές γιορτές του τόπου μας, την εξέλιξη στην αγροτική ζωή...

2. Θερισμός.

...Στην ξωτάρικη ζωή, στην τέχνη την υφαντική, στα γράμματα, στα χούγια μας, στον έρωτα, στο θάνατο και στο βουνίσιο φέρσιμό μας, που αναβαστάει ατόφιο τον ξεχωριστό ΠΑΡΝΑΣΣΙΟ πολιτισμό μας!

ΤΑΚΗΣ ΜΥΛΩΝΑΣ ο πολυτάλαντος!

 

Ο ποιητής της παλιάς και νέας φωτογραφίας.

Ο στρατοκόπος στα μονοπάτια που αγαπιούνται τα λέλουδα του ΠΑΡΝΑΣΣΟΥ.

3. Παιώνιες ανάμεσα στα έλατα του Παρνασσού.

...Ο Καλλιτέχνης του χρωστήρα με τ' ακροφτέρουγα ορθάνοιχτα στο μέλλον. Ο ταλαντούχος της ρομποτικής κατασκευής, με τα γαλάζια μέταλλα και τους γοργούς σφυγμούς.

4. Ρομπότ-ρολόϊ.

...Ο ισορροπιστής του παλιού με το καινούριο, καθώς βαριανασαίνει ο πολιτισμός μας μπρος στον Αρμαγεδώνα του διαδιχτύου.

5. Μεταφορά αλληλογραφίας από την ΙΤΙΑ στην ΑΡΑΧΩΒΑ στα 1925.

Τι να του πρωτογράψω.

Ίσως τα λόγια του Γ. ΤΣΑΡΟΥΧΗ: "Το αληθινό έργο του καλλιτέχνη είναι να ξεχωρίζει, να απορροφά, να αμύνεται, να υφαίνει την ελευθερία, που τσακίζουν κάθε τόσο αφόρητοι ανταγωνισμοί!".