Του Γιάννη Αν. ΛΟΥΚΑ
Λίγα λόγια…
Το τροπάριο της Κασσιανής, του
οποίου το επίσημο όνομα είναι «Δοξαστικόν των αποστίχων του Όρθρου της Μεγάλης
Τετάρτης εις ήχον πλάγιον του τετάρτου», είναι ένα αριστούργημα, τόσο ποιητικό
όσο και μουσικό. Θα έλεγα ανυπέρβλητο και διαχρονικό ή μάλλον αιώνιο. Κατέχει
κορυφαία θέση στην Ελληνική Γραμματολογία. Μουσικώς δε θεωρείται απαράμιλλης
τέχνης, είναι πολύ απαιτητικό στην απόδοσή του, παράλληλα βέβαια είναι μια
πνευματική κορύφωση και μια αισθητική εμπειρία τέχνης. Είναι αναπόσπαστα δεμένο
με το Ορθόδοξο και Ρωμαίϊκο Μεγαλοβδόμαδο. Οι Εκκλησίες κατακλύζονται από κόσμο
κάθε ηλικίας, κάθε μορφωτικού επιπέδου, τόσο από τακτικά εκκλησιαζόμενους, όσο
κι από περιστασιακό εκκλησίασμα, που εκτιμά το τροπάριο ή θέλει να αναβιώσει
παιδικές μνήμες. Το τροπάριο, υψηλής ποιοτικής τέχνης και γλωσσικής
τελειότητας, έχει αποδοθεί στη Νεοελληνική γλώσσα από το Φώτη Κόντογλου και τον
Κωστή Παλαμά.