Παρασκευή 17 Δεκεμβρίου 2010

Μια πρόσκληση και μια προσφορά


                                            του Γιάννη Αν. ΛΟΥΚΑ

Η πρόσκληση

Σύμφωνα με γραπτή πρόσκληση που είναι αναρτημένη σε διάφορα σημεία της Αράχωβας, ο Εκπολιτιστικός Σύλλογος Αράχωβας διοργανώνει Χριστουγεννιάτικη εκδήλωση την Κυριακή 19 Δεκεμβρίου και ώρα 7 το απόγευμα στο Αρχονταρίκι, κοντά στη πλατεία Λάκκα.
Στην εκδήλωση θα γίνει ομιλία από τον π. Σπυρίδωνα Βασιλάκο και στη συνέχεια θα παρουσιασθούν επίκαιρα χριστουγεννιάτικα τραγούδια και μουσική από τη Φιλαρμονική και τη Χορωδία του Συλλόγου, υπό τη διεύθυνση των μαέστρων κ. Στ. Χατζή και κας Μ. Καρρά.

Καθ’ όλη τη διάρκεια της ημέρας στο Αρχονταρίκι θα λειτουργεί Έκθεση Χειροτεχνημάτων  παιδιών του κέντρου ¨ΕΙΔΙΚΗ ΠΑΙΔΕΙΑ¨ της Μητροπόλεως Θηβών και Λεβαδείας . 


Η προσφορά
Φίλε Τσοπάνο της Αράχωβας,
Καθώς επισκέπτομαι για πρώτη φορά τη στρούγκα σου και μάλιστα απρόσκλητος (παρότι  ενημερώνομαι σχεδόν καθημερινά για τα νέα της), ελπίζω τα … τσοπανόσκυλα να είναι δεμένα.
Όπως λένε στο χωριό μας, δεν  είναι σωστό να πάει κανείς με άδεια χέρια για πρώτη φορά κάπου (ούτε βέβαια σε ένα μαντρί), γι’ αυτό σκέφθηκα ότι δεν θα υπήρχε καλύτερο δώρο-προσφορά για έναν Αραχωβίτη Τσοπάνο (έστω και ηλεκτρονικό-διαδικτυακό) από μερικά τετράστιχα που έχει γράψει ο Δάσκαλος όλων μας Ηλίας Λιάκος για σας και τις ασχολίες σας. Τα βρήκα ψάχνοντας στο βιβλίο του Η ΜΑΝΑ ΜΟΥ Η ΑΡΑΧΩΒΑ. Με παρότρυνε και η πρόσφατη αναφορά σου στα λαθούρια.
Φέρτε λοιπόν στη μνήμη σας την απαγγελία του Δασκάλου και απολαύστε (διαβάζοντας τα δύο τετράστιχα οριζόντια και στη συνέχεια τα επόμενα τετράστιχα) :

Διαγούρτι στην τσαντήλα μου,               Δεν είναι μοναχά αυτά,                             
κατσίκι έχω ψημένο,                                θα σε φιλέψω κι άλλα:
ψωμί σταρένιο και κρασί.                        Θα φας από λαγό τυρί
Θα ρθης; Σε περιμένω.                             κι απ’ άγριο γίδι γάλα.

Πολύ προγκάν τα πρόβατα                       Να έμπω στο κονάκι μου,
πολύ τα’ αρνιά βελάζουν.                         τη γκλίτσα μου να πάρω,
δεν τα κρατάει ο σταλός,                           να βάλω και ψωμόκρασο
οι χλωρασιές τα κράζουν.                          και νάβγω για το σκάρο.

Απαρατάει τα πρόβατα                              Ακουμπησμένος στο τσουγκρί
και όθε φτάσουν πάνε.                               ολημερίς τα ίδια:
Κι αυτός κάνει π’ αρέσει του                     Κεντάει στην αγκούτσια του
κι αυτά καλά περνάνε.                                Χίλιω λογιώ πλουμίδια.

Εσύ με τα τρακόσια σου                             Κράτα το ψιμοτύρι σου,               
κι εγώ με τρεις μανάρες,                             δε θέλω εγώ μανούρι.
εσένα στέρφα εκατό,                                   Διαγούρτι έχω στον έλατο
εμέ κι οι τρεις διπλάρες.                              σε κέθρινο βιδούρι.

Τρίτη κουρεύει ο Κοκκοβός                         Παίρνω το κουροψάλιδο
και μ’ έχει καλεσμένο.                                  στην τρίχα τ’ ακονίζω
Κινάω με το καπότι μου                                το γονατάω κάτω στη γη
ανάριχτα ριγμένο.                                          κι απ’ το γκεσέμι αρχίζω.

Λιγδώνω τα τσαρούχια μου,                          Απόψε πάω στον Άγγελο,
βαίνω στραβά το φέσι,                                   στη στρούγκα του θα μείνω,
αναριχτά την κάπα μου                                   θα στρίψω το μουστάκι μου
και το μπαλντά στη μέση.                               και τσέλιγκας θα γίνω.

Τρεις μέρες ψάχνω για να βρω                        Αρμέω καρδάρα ξέχειλη
τη λάγια προβατίνα.                                          και το σφιχταλατίζω,
Έφρυξε το λαρύγγι μου,                                   το βράζω, τρίβω και ψωμί
με λειάνισε η πείνα.                                          και χοχλαστό τ’ αρχίζω.

Προχτές με κατηγόρησες                                 Αντί να λες από μακρυά
πως σκάρτεψα το πράγμα                                μέχρι τη στρούγκα μ’ έλα
κι έκανες τη βλαχούλα μου                              να δης πώς πήζουν το τυρί
και πλάνταξε στο κλάμα.                                  πώς φκειάνουν φορμαέλλα.

Τα χιόνια λιανοσώνονται,                               Τώρα που η γης βελούδινη
βρούζουν οι νερομάνες                                    κι ο τόπος λελουδιάζει,
κι όλο προγκάν τα πρόβατα                             κινάν’ οι βλάχοι στα βουνά.
στων χειμαδιών τις στάνες.                              Αρχίζει κι απριλιάζει.

Χαρούμενα πούν’ τα βουνά                             Με σουριχτά, με χουγιαχτά
σαν απριλομαγιάζουν…                                   γιομίζει ο αγέρας,
Δώθ’ αλυχτάνε τα σκυλιά,                                με κυπροκουδουνίσματα,
κείθε τ’αρνιά βελάζουν.                                    με λάλημα φλογέρας.

Τώρα πήρε χινόπωρος                                      Γλυκά τα κυπροκούδουνα
και τα βουνά βουρκώνουν.                               χτυπάν θλιμμένα σάμπως
Τα τσελιγκάτα οι μπιστικοί                               θα μείνουν έρμα τα βουνά
αρχίζουν να μαζώνουν.                                     και θα γλεντήσ’ ο κάμπος.

Πάει ο Γρες στα χειμαδιά                                  Θα μείνουν έρμα τα βουνά
και βαριαναστενάζει                                          τα βοσκοτόπια μόνα.
και κάθε λίγο στέκεται                                       Έλα, μη φαρμακώνεσαι,
για να πισωκοιτάζει.                                            άιντε, καλό χειμώνα.

Οι στίχοι αυτοί ελπίζω να είναι ευπρόσδεκτοι όχι μόνο από τον Τσοπάνο, αλλά και από τους υπόλοιπους συμπατριώτες μας και εύχομαι να μας ημερέψουν και να μας ηρεμήσουν λιγάκι, συνδεόντας μας με τις ρίζες μας και τους προγόνους μας.
Στο δε Τσοπάνο εύχομαι να γίνει και Αρχιτσέλιγκας…

Καλές Γιορτές σε όλους!
 ΙΑΛ

 Ενα μεγάλο ευχαριστώ στον Γιάννη Λουκά όχι μονο για την ευγενική του σκέψη αλλα και γιατι μου έστειλε κάτι που μου θυμησε τον πολύ αγαπητό μου αείμνηστο δάσκαλο  Ηλία Λίακο.

7 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

....Κι οι δάσκαλοι της νεολαίας νταντάδες,
κόβουν στα μέτρα τους τους μαθητάδες,
κάθε σημαίας πλαισιώνουν τους ιστούς,
με ιδεώδεις υποτακτικούς,
που είναι στο μυαλό νωθροί,
μα υπακοή έχουν περισσή,
τους έχω βαρεθεί....

Γιάννης ΛΟΥΚΑΣ είπε...

Προφανώς (αν και μου φαίνεται απίστευτο!) αναφέρεσαι και υπονοείς το ΔΑΣΚΑΛΟ ΗΛΙΑ ΛΙΑΚΟ, καθώς τόσο εγώ, όσο και ο Τσοπάνος κάναμε τη σχετική αναφορά. Επειδή το θέμα είναι σημαντικό, περιμένω (έστω και ανωνύμως) την διευκρίνισή σου, για να έχεις μια συνολική απάντηση στο σχόλιό σου.
Εν αναμονή λοιπόν.
Ένας απ' "τους μαθητάδες".

ΑΓΑΝΑΚΤΙΣΜΕΝΟΣ είπε...

Κάντους 2 τους μαθητάδες που θέλουν διευκρινιση, και εγώ όπως ο γιάννης θέλω μια απάντηση αν γίνεται.

Ανώνυμος είπε...

"ΦΊΛΟΙ" μην ανησυχείτε ...δεν αναφέρομαι στον παλιόφιλο και σεβαστό δάσκαλο αλλά στην χειραγωγημένη παιδεία που βγάζει κλώνους ήτοι στην λεγόμενη ξεπουλημένη εκπαίδευση που κατήντησε πλέον ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗΣ ΥΠΗΚΟΩΝ...
...ΠΟΥ'ΝΑΙ ΑΡΑΓΕ ΤΡΥΠΩΜΕΝΟΙ ΟΙ ΔΑΣΚΑΛΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΚΑΘΗΓΗΤΑΔΕΣ ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΡΟΥΝ ΘΕΣΗ ΣΗΜΕΡΑ;;;
...ΠΟΥ΄ΝΑΙ ΑΡΑΓΕ Ο ΑΚΑΔΗΜΑΪΚΟΣ ΧΩΡΟΣ ;;;
...ΠΟΥ' ΝΑΙ ΑΡΑΓΕ ΟΙ"ΤΙΜΙΟΙ ΝΥΚΟΚΥΡΑΙΟΙ" (αυτοί που είχαν καλούς δασκάλους) ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΟΥΝ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ, ΤΟΥΣ ΑΔΥΝΑΜΟΥΣ, ΤΟΥΣ ΠΑΡΑΛΟΓΟΥΣ,ΤΟΥΣ ΑΝΙΔΕΟΥΣ, ΤΟΥΣ ΑΓΡΑΜΜΑΤΟΥΣ;;;
...ΑΠΟΧΑΥΝΩΣΗ,ΥΠΟΤΑΓΗ,ΔΕΙΛΙΑ, ΦΟΒΟΣ,ΞΕΦΤΙΛΑ...ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑ ΤΗΣ ΠΟΥΛΗΜΕΝΗΣ ΔΙΑΝΟΗΣΗΣ....


Πουλημένοι πουλημένοι
Άλλη στράτα δεν σας μένει
Μνήμα σας προσμένει
Κάσα καρφωμένη

Για τους πουλημένους
Βόλι δεν χαλάμε
Με πέτρες και κοτρόνια
Τους πετροβολάμε

Πουλημένοι πουλημένοι
Άλλη ώρα δε σας μένει
Μνήμα σας προσμένει
Κάσα αφορισμένη

Και για όλους ίδια
Θα ’χετε κονάκι
Λακούβες με σκουπίδια
Κι απάνω τους κοράκι

Όλοι οι πουλημένοι
Είστε καταραμένοι
Απ’ την δική μας τη γενιά
Από εργάτη ποιητή
Κι από γραφιά

Γιάννης ΛΟΥΚΑΣ είπε...

ΟΦΕΙΛΟΜΕΝΗ ΚΑΙ ΕΠΙΒΕΒΛΗΜΕΝΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Φίλε (χωρίς εισαγωγικά) Ανώνυμε και μόνιμε σχολιαστή μου (…ξέρεις εσύ !),

1. Κατά δήλωσή σου, ο ΔΑΣΚΑΛΟΣ είναι σεβαστός. Κατά τα γραφόμενά σου όμως, ούτε η αλήθεια, ούτε η νοημοσύνη των επισκεπτών είναι σεβαστές από μέρους σου. Παρότι προσπαθείς να παρουσιάσεις το άσπρο μαύρο και να δικαιολογήσεις τα αδικαιολόγητα, οι νοήμονες επισκέπτες με μια απλή (επαν-)ανάγνωση θα διαπιστώσουν ότι το μόνο κοινό στοιχείο, μεταξύ της δικής μου καθαρά ενημερωτικής ανάρτησης και του δικού σου ποιητικού σχολιασμού, είναι ο ΔΑΣΚΑΛΟΣ. Όλα τα άλλα που αναφέρεις στο δεύτερο απαντητικό σου σχόλιο είναι παντελώς άσχετα με την αρχική ανάρτηση και άρα ως εκ περισσού αλλά και εκ του πονηρού. Θα μπορούσες λοιπόν με λεβεντιά και γενναιότητα να αναγνωρίσεις το λάθος σου και τη γκάφα σου. Εξάλλου δεν θα θιγόταν η προσωπικότητά σου. Είσαι κατ’ επιλογήν ΑΝΩΝΥΜΟΣ. Αλλά τι λέω τώρα; Πότε στην ιστορία η γενναιότητα συνυπήρξε με το κρυφτούλι;

2. Τους δασκάλους μας, όταν τους θεωρούμε σεβαστούς, δεν τους τιμάμε με το να τους αποκαλούμε ΄΄παλιόφιλους΄΄, αλλά με το να τους έχουμε φάρους και οδοδείκτες. Σε ερωτώ λοιπόν, ως επίσης μαθητή του ΔΑΣΚΑΛΟΥ : πότε ο ΔΑΣΚΑΛΟΣ στις μαγικές εκείνες ώρες ανάγνωσης ποιημάτων (με την επική του απαγγελία και τη συνοδεία του μαντολίνου) μας μύησε σε τέτοιου είδους ποιήματα, που συχνά-πυκνά μας αφιερώνεις; Πότε μας ενστάλαξε το μίσος, τη βία, την εκδικητικότητα αυτός ο ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΟΣ, ο ΑΛΤΡΟΥΙΣΤΗΣ, ο ΚΟΣΜΟΠΟΛΙΤΗΣ, ο ΜΟΝΙΜΟΣ ΙΕΡΟΨΑΛΤΗΣ και ΥΠΗΡΕΤΗΣ του Αφέντη Αϊ – Γιώργη, ο ΥΠΗΡΕΤΗΣ του πολιτισμού;
Δεν ξέρω τι βαθμό σου είχε βάλει τότε ο ΔΑΣΚΑΛΟΣ. Προφανώς καλόν, γιατί δείχνεις μορφωμένος και ΄΄λόγιος΄΄. Σήμερα όμως αποδεικνύεσαι κάκιστος μαθητής του.

3. Επί της ουσίας τώρα. Καθώς επιτίθεσαι με δριμύτητα προς τους πάντες, ήθελα να σε ρωτήσω, εσύ τι έχεις κάνει για τους αδύναμους (εκτός από τα φαρμακερά σου σχόλια) ; Δεν προσπαθώ ούτε να σε ΄΄αποκαλύψω΄΄, ούτε να σε ελέγξω. Απλώς ήθελα μερικές ιδέες σου (που τις έχει εφαρμόσει) για να σε μιμηθούμε.

4. Καθώς δεν είμαι εκπαιδευτικός (και επομένως άστοχη η επίθεσή σου), εφόσον με εντάσσεις στους ΄΄Τίμιους Νοικοκυραίους (αυτούς που είχαν καλούς δασκάλους)΄΄, ευχαρίστως το αποδέχομαι και το προτιμώ από το να ανήκω στους ΄΄άτιμους και ανοικοκύρευτους, που είχαν κακούς δασκάλους΄΄. Θα ήθελα να σε ενημερώσω (εκτός κι αν συμμετείχες στην εκδήλωση), για το τι κάναμε εμείς εκείνη τη βραδιά για τους αδύναμους, ήτοι τα εξής δύο :
- Δώσαμε χαρά και διέξοδο σε πολλούς παππούδες και γιαγιάδες (ίσως και σε δικούς σου), που ήρθαν και καμάρωσαν παιδιά και εγγόνια σε μια εκδήλωση στην οποία ήταν ευπρόσδεκτοι.
-Παραβρέθηκαν στην εκδήλωση μια ομάδα παιδιών με Ειδικές Ανάγκες από Ίδρυμα της Λιβαδειάς που τα φιλοξενεί (δε γράφω της Μητροπόλεως για να μην ερεθίσω τα επαναστατικά σου αντανακλαστικά), ως ίσα και ευπρόσδεκτα που έγιναν αποδέκτες πολλής αγάπης από τους Αραχωβίτες (αυτό έγινε πραγματικά για ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ). Μάλιστα ένα κοριτσάκι μας απεύθυνε (βοηθούμενο από τη ΔΑΣΚΑΛΑ-συνοδό του) χαιρετισμό και ευχές. Κάνουν και αυτά οι ΔΑΣΚΑΛΟΙ σήμερα, αγαπητέ μηδενιστή. Και σίγουρα η ψυχή του ΔΑΣΚΑΛΟΥ ΛΙΑΚΟΥ θα ευφράνθηκε εκεί ψηλά γι αυτό το κοριτσάκι και τη ΔΑΣΚΑΛΑ του, για λόγους που όλοι οι Αραχωβίτες γνωρίζουμε…
Στην έκθεση των έργων των παιδιών αυτών που λειτούργησε στον πάνω όροφο στο ΑΡΧΟΝΤΑΡΙΚΙ, οι Αραχωβίτες κατέθεσαν όχι χρήματα, αλλά ψυχή και αγάπη…
Αυτά τα ελάχιστα έκαναν οι ΄΄Τίμιοι Νοικοκυραίοι΄΄ αλλά και οι εκπαιδευτικοί εκείνο το βράδυ (ο καθηγητής Γιάννης Σύρος, η μαέστρος Μίνα Καρρά, η καθηγήτρια Γεωργία Μποροτούλα, η δασκάλα κυρία Κωστούλα, ο Καθηγητής Πανεπιστημίου κ. Νίκος Λαάρης και πολλοί άλλοι).

5. Και τώρα επί προσωπικού.....
(συνέχεια στο επόμενο post)

Γιάννης ΛΟΥΚΑΣ είπε...

....Επειδή με ακολουθείς κατά πόδα σε κάθε μου βήμα στο Διαδίκτυο και σχολιάζεις ο,τιδήποτε ΄΄τολμήσω΄΄ να αναρτήσω, επιδιώκοντας ασφαλώς να καταστρέψεις ό,τι καλό περιέχεται στα άρθρα και να με αναγκάσεις να σιωπήσω, σε πληροφορώ ότι εγώ, ως απάντηση, σε εντάσσω στους φανατικούς μου αναγνώστες.

6. Θα ήθελα όμως να σε παρακαλέσω στο εξής να μη σχολιάζεις τίποτα δικό μου. Θεωρώ τα σχόλιά σου ως ηθική και αισθητική ρύπανση, πολύ χειρότερη από την περιβαλλοντική. Δεν θέλω όμως να σιωπήσεις. Είσαι άριστος στο ΄΄copy-paste΄΄ και μπορείς να προσφέρεις πολλά.Υπάρχει τόση ασυδοσία στο Διαδίκτυο που σίγουρα σου αναλογεί και σένα ένας άμβωνας για τα επαναστατικά και μισαλόδοξα κηρύγματά σου.

7.Έχεις τελικά δίκιο που βάζεις τη λέξη φίλοι σε εισαγωγικά. Με τόση μισανθρωπία που σε διακρίνει θα με προβλημάτιζε να με θεωρήσεις πραγματικό σου φίλο.

8. Θα ήθελα να σκεφτείς όλα τα προηγούμενα.

9. Τέλος, θα ήθελα ειλικρινά να σου ευχηθώ ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ και ελπίζω να μην το παρεξηγήσεις.

Ανώνυμος είπε...

ΑΠΟ ΤΑ ΤΕΤΡΑΣΤΙΧΑΣΟΥ ΦΑΙΝΕΤΑΙ Η ΜΙΚΡΟΨΥΧΙΑ ΣΟΥ.ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΝΑ ΤΟ ΑΠΟΚΑΛΕΣΩ ΚΑΙ ΜΙΣΟΣ.ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΣΟΥ ΕΥΧΗΘΩ ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ.ΥΓΕΙΑ ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ ΨΥΧΙΚΗ ΓΑΛΗΝΗ.ΕΙΔΙΚΑ ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΣΟΥ ΛΕΙΠΕΙ ΠΟΛΥ.