ΔΥΟ ΛΟΓΙΑ ΕΠΙΚΑΙΡΑ ΚΑΙ ΒΙΑΣΤΙΚΑ

Χρίστος Ε. Μαυρόπουλος

   Φτάσανε κι οι ΕΚΛΟΓΕΣ.

   Θρασέψαν κι οι πολιτικοί και το μικρό καράβι, η Ελλαδίτσα μας, άδικα και παράδικα να βολοδέρνει μια κατά την ξέρα και μια κατά το πέλαγο.

   Μοίρα μας καταδίκασε και ΄΄Βατσημάνιδες΄΄ που δεν θωρούσανε καλά!

   Και οι κατά καιρούς καπεταναίοι μας, ο πάσα ένας με την ιδεολογία και το κόμμα του!

   Ήτανε – π’ανάθεμα τη φαρμακούσα ζήση! - γραφτό μας να το ζήσουμε, να το παλέψουμε, τ’ απάλευτο κι αυτό.

         Και πώς όλα αρχίνισαν;

   Σαν τέλεψε ο πρώτος παγκόσμιος πόλεμος κι η Ρούσσικη στο κατόπι επανάσταση, ένα καινούριο κόμμα ξεπετάχτηκε!

   Ο Κομμουνισμός.

   Σαν αντίβαρο απ’ την άλλη…  ο φασισμός.

   Κι έτσι έχουμε πλιόνε δυο πολιτικές ιδεολογίες ολότελα αγεφύρωτες σε αρχές και σκοπούς.

   Ο πρώτος πιστεύει στον υλισμό και στην ομαδικότητα.

   Ο δεύτερος στην υποταγή της κοινωνίας σ’ έναν άνθρωπο.

   Κάποιοι, όμως ,χολιασμένοι ανά τον κόσμο απ’ τις δυο ιδεολογίες σκαρώσανε τον Σοσιαλισμό απ’ τη μια και τον Αστισμό απ’ την άλλη.

   Δυο μετριοπαθέστατα κόμματα.

   Κι έτσι γεννήθηκαν η Αριστερά και η Δεξιά!

Τραβώντας, όμως, πάντα μπρος τα πράματα, ύστερα απ’ το Β’ παγκόσμιο πόλεμο εμφανίζονται ο  Αναρχισμός = χάος

                                              και ο Ανθρωπισμός = πάνω ο άνθρωπος!

   Να ,λοιπόν ,τέσσερις βασικές πολιτικές ιδεολογίες.

   Οι τέσσερις ιδεολογίες πάνω στις οποίες πάτησαν και ξεπετάχτηκαν οι Σοσιαλδημοκράτες, οι Εθνικοσοσιαλιστές, οι Αναρχικοί, οι Μοναρχικοί, οι  Συνασπισμένοι, οι Δεξιοί, οι Κεντροδεξιοί, οι Κεντροαριστεροί, οι Ανεξάρτητοι και μύριοι άλλοι που κατά καιρούς θα εμφανιστούν!

   Ας ρίξουμε ,λοιπόν, σφυρίδι δαγκωτό ο πάσα ένας μας!