Παρασκευή 23 Νοεμβρίου 2012

“Αυτοί που αρπάνε το φαΐ απ’ το τραπέζι, κηρύχνουν τη λιτότητα”

Γράφτηκε το 1939 και όμως η ομοιότητα με το σήμερα σχεδόν τρομάζει

 
 
                                                             
 
Αυτοί που βρίσκονται ψηλά
Θεωρούνε ταπεινό
Να μιλάς για το φαΐ
Ο λόγος; Έχουνε κι όλας φάει
Οι ταπεινοί αφήνουνε τον κόσμο
Χωρίς να’χουνε δοκιμάσει κρέας της προκοπής
Πώς ν’αναρωτηθούν πού’θε έρχονται
Και πού πηγαίνουν

Είναι τα όμορφα δειλινά τόσο αποκαμωμένοι
Το βουνό και την πλατειά τη θάλασσα
Δεν τά’χουν ακόμα δει
Όταν σημαίνει η ώρα τους

Αν δεν νοιαστούν οι ταπεινοί
Γι’αυτό που είναι ταπεινό
Ποτέ δεν θα υψωθούν
Το ημερολόγιο
Δεν δείχνει ακόμα την ημέρα
Όλοι οι μήνες, όλες οι ημέρες
Είναι ανοιχτές
Κάποια απ’ αυτές θα σφραγιστεί
Μ’ έναν σταυρό
Οι εργάτες φωνάζουν για ψωμί
Οι έμποροι φωνάζουν γι’αγορές
Οι άνεργοι πεινούσαν
Τώρα πεινάνε κι όσοι εργάζονται
Αυτοί που αρπάνε το φαΐ απ’ το τραπέζι
Κηρύχνουν τη λιτότητα
Αυτοί που παίρνουν όλα τα δοσήματα
Ζητάνε θυσίες
Οι χορτάτοι μιλάνε στους πεινασμένους
Για τις μεγάλες εποχές που θα’ρθουν
Αυτοί που τη χώρα σέρνουνε στην άβυσσο
Λες πως η τέχνη να κυβερνάς το λαό
Είναι πολύ δύσκολη για τους ανθρώπους του λαού
Αυτοί που βρίσκονται ψηλά λένε
Πόλεμος και ειρήνη
Είναι δυο πράγματα ολότελα διαφορετικά
Όμως η ειρήνη τους και ο πόλεμός τους
Μοιάζουν όπως ο άνεμος κι η θύελλα
Ο πόλεμος γεννιέται απ’ την ειρήνη τους
καθώς ο γιος από την μάνα
έχει τα δικά της απαίσια χαρακτηριστικά
ο πόλεμός τους σκοτώνει
ό,τι άφησε όρθιο η ειρήνη τους
Όταν αυτοί που είναι ψηλά
Μιλάνε για ειρήνη
Ο απλός λαός ξέρει
Πως έρχεται ο πόλεμος
Όταν αυτοί που είναι ψηλά
Καταριούνται τον πόλεμο
Διαταγές για επιστράτευση
Έχουν υπογραφεί
Στον τοίχο με κιμωλία γραμμένο
Θέλουνε πόλεμο
Αυτός που το΄χε γράψει
Έπεσε κι όλας
Αυτοί που βρίσκονται ψηλά λένε
Να ο δρόμος για τη δόξα
Αυτοί που είναι χαμηλά λένε
Να ο δρόμος για το μνήμα
Τούτος ο πόλεμος που έρχεται
Δεν είναι ο πρώτος
Πριν απ’ αυτόν γίνανε κι άλλοι πόλεμοι
Όταν ετέλειωσε ο τελευταίος
Υπήρχαν νικητές και νικημένοι
Στους νικημένους ο φτωχός λαός
Πέθαινε απ’ την πείνα
Στους νικητές ο φτωχός λαός
Πέθαινε το ίδιο
Σαν θα’ρθει η ώρα της πορείας
Πολλοί δεν ξέρουν
Πως επικεφαλής βαδίζει ο εχθρός τους
Η φωνή που διαταγές τους δίνει
Είναι του εχθρού τους η φωνή
Εκείνος που για τον εχθρό μιλάει
Είναι ο ίδιος τους ο εχθρός
Νύχτα
Τ’ανδρόγυνα ξαπλώνουν στο κρεβάτι τους
Οι νέες γυναίκες θα γεννήσουν ορφανά
Στρατηγέ το τανκς σου
Είναι δυνατό μηχάνημα
Θερίζει δάση ολόκληρα
Κι εκατοντάδες άνδρες αφανίζει
Μόνο που έχει ένα ελάττωμα
-χρειάζεται οδηγό
Στρατηγέ το βομβαρδιστικό
Είναι πολυδύναμο
Πετάει πιο γρήγορα απ’ τον άνεμο
Κι απ’ τον ελέφαντα σηκώνει βάρος πιο πολύ
Μόνο που έχει ένα ελάττωμα
-χρειάζεται πιλότο
Στρατηγέ ο άνθρωπος είναι χρήσιμος πολύ
Ξέρει να πετάει
Ξέρει και να σκοτώνει
Μόνο που έχει ένα ελάττωμα
-ξέρει να σκέφτεται
 
Μπέρτολντ Μπρεχτ-”Γερμανικό Εγχειρίδιο Πολέμου”
(Ποιήματα του Σβέντμποργκ, 1939)

5 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ : ΜΗN ΨΑΧΝΕΤΕ ΓΙΑ ΑΛΛΟΘΙ !...


«Το γεγονός ότι η Ελλάδα είχε και τα δικά της προβλήματα δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να αποτελεί άλλοθι για την κάλυψη των αδυναμιών αλλά και την αναποφασιστικότητα της Ευρώπης να αναλάβει πρωτοβουλίες για τον τερματισμό της κρίσης», είπε ο Γ. Παπανδρέου, μιλώντας χθες στο Μπέργκεν της Νορβηγίας, σε οικονομικό συνέδριο που τελεί υπό την αιγίδα της νορβηγικής κυβέρνησης.

Ενώπιον πυκνού ακροατηρίου, ο πρώην πρωθυπουργός τόνισε ότι δεν μπορεί να υπάρχει αυτό το «άλλοθι» «ιδιαιτέρως μετά και την πρόσφατη έγκριση του προγράμματος από την ελληνική Βουλή».

Στο ίδιο πλαίσιο, είπε ότι η χώρα ανέλαβε για μια ακόμη φορά και την ευθύνη και το κόστος, όπως κάνει τρία χρόνια τώρα, ότι πρόκειται για μια «τιτάνια προσπάθεια με πρωτόγνωρα αποτελέσματα για όλο τον κόσμο» και πως «ήρθε η ώρα να αναλάβει και η Ευρώπη τις ευθύνες που της αναλογούν».
«Τώρα, πριν να δεχτεί συντριπτικό πλήγμα η Δημοκρατία στην Ευρώπη, η Ευρώπη οφείλει να επιβεβαιώσει ότι στηρίζεται σε αρχές», τόνισε.

Ο κ. Παπανδρέου έκανε λόγο για πρωτόγνωρη κρίση που αναδεικνύει τις δομικές αδυναμίες του Ευρωπαϊκού οικοδομήματος και του Ευρώ, «τα οποία πρέπει με κάθε τρόπο να διαφυλάξουμε και να ενισχύσουμε» και οι οποίες «επιβεβαιώνουν με τον πλέον κατηγορηματικό τρόπο την ανάγκη να λάβουμε άμεσα τολμηρές αποφάσεις».
«Θέλουμε περισσότερη Ευρώπη. Με κοινές αποφάσεις, όχι ο καθένας μόνος του. Με πραγματική αλληλεγγύη, όχι αναζήτηση αποδιοπομπαίων τράγων», είπε. «Το λέμε εδώ και 3 χρόνια», συνέχισε, για να προσθέσει ότι «πολλοί δεν μας άκουγαν» και «πολύτιμος χρόνος χάθηκε». «Αν σηματοδοτήσουμε όμως έστω και τώρα έμπρακτα αυτή μας τη βούληση, θα έχουμε κάνει ένα άλμα», υποστήριξε

Επίσης, στην ομιλία του ο κ. Παπανδρέου έδωσε έμφαση στα θέματα της διαφάνειας και των σχετικών πρωτοβουλιών που ανέλαβε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ.

Ανώνυμος είπε...

23 Νοεμβρίου 2012 5:46 μ.μ.΄
κύριε ή κυρία είστε στα καλά σας ;;;

Δεν μπορώ να καταλάβω την εμμονή μας με τον Παπανδρέου....

Ανώνυμος είπε...

Ουτε εγω την εμμονη σας με τον αντιπαπανδρεου......

Ανώνυμος είπε...

24 Νοεμβρίου 2012 7:52 μ.μ.
Βιώνουμε τις παπαριες του.

Εσύ ζεις σε άλλον πλανήτη και δεν έχεις πάρει είδηση τι συμβαίνει στην Ελλάδα ;;

Ανώνυμος είπε...


ΑΚΟΥ, ΠΡΟΕΔΡΕ !...


Με το «σταυρό στο χέρι» και με το «σας και το σεις» δεν γίνεται πολιτική κι αν γίνεται, δεν οδηγεί πουθενά !

Τους αλήτες δεν τους αντιμετωπίζεις με ροδοπέταλα, τους αδίστακτους δεν τους καλοπιάνεις, ούτε τους εμπιστεύεσαι : θα σε αποτελειώσουν, αμέσως μόλις βρουν την ευκαιρία !

Τα δικά σου μέτρα, (παρωνυχίδα μπροστά σ΄ αυτά του Σαμαρά),
«…έφερναν την ύφεση και υπονόμευαν την ανάπτυξη…». Τα δικά του, τετραπλάσια σε κόστος και επιπτώσεις στο λαό και την αγορά, είναι
«…αποφασιστικό βήμα προς την ανάκαμψη…» !

Σύντροφε Πρόεδρε… δε σου ζητήσαμε να καταψηφίσεις, στο βαθμό, που θεωρείς, πως δεν υπάρχει άλλος δρόμος ή εναλλακτική λύση. Εκείνο που σου ζητήσαμε ήταν ν΄ ανοίξεις το στόμα σου και να τα πεις. Να πεις την αλήθεια, να συγκρίνεις καταστάσεις, πρόσωπα και συμπεριφορές, ν΄ αναδείξεις ρόλους και λειτουργίες.