Σάββατο 22 Ιανουαρίου 2011

CLOPYright

Αρκετοί απο εμας τους bloggers, έχουμε θυμώσει, η πικραθεί, για να μην πω "εξοργισθεί", βλέποντας κάποιους συναδέλφους blogger, να αντιγράφουν δικό μας υλικό, όπως κείμενα η φωτογραφίες, και να τα παρουσιάζουν σαν δικά τους.
Σίγουρα δεν έγκειται στους κανόνες δεοντολογίας και συναδελφικότητας, μα συμβαίνει κατά κόρον. Συνήθως, το 90% των επισκεπτών μας, έρχεται να μας διαβάσει, και ένα πολύ μικρό ποσσοστό είναι εκείνοι που έρχονται να "ξεσηκώσουν" κάτι δικό μας. Οι περισσότεροι, βάζουν ένα Link απο την πηγή, αυτό είναι το σωστό και μπράβο τους. Κάποιοι όμως δεν κάνουν ούτε αυτό το αυτονόητο.
Πιστεύω ότι η αναδημοσίευση από άλλη πηγή πρέπει πάντα να γίνεται με σεβασμό προς το συγγραφέα/δημιουργό και αναφέρεται η προέλευση.
Η αντιγραφή, χωρίς αναφορά στην πηγή προέλευσης του κειμένου (πρακτική που γνωρίζουν πολύ καλά οι επίδοξοι «δημοσιογράφοι»), δυστυχώς είναι κάτι συνηθισμένο στο διαδίκτυο .
Η πρακτική αυτή, πλέον δεν με ξαφνιάζει ούτε και πολυενοχλεί
Όπως και στην κοινωνία μας, έτσι και στη bloggόσφαιρα υπάρχουν οι κίτρινοι, οι προβοκάτορες, οι politically correct, οι πρωτοπόροι, οι εκμεταλλευτές, τα λαμπρά μυαλά, οι ακτιβιστές, οι μεγαλομανείς, οι συντηρητικοί, οι χαζοί, οι ανεύθτνοι κ.λ.π.
Παρόλαυτα υπάρχει και ένας κώδικας  δεοντολογίας μεγάλης σημασίας που ελάχιστοι  τον ακολουθούν.
Και επειδή είναι κώδικας και δεν είναι νόμος – αν ήταν νόμος θα υπήρχε μέτρο στην ελευθερία της έκφρασης ακυρώνοντας αυτόματα τη δημοκρατία την ίδια – δεν είναι υποχρεωτικό να ακολουθείται.
Αυτο εκμεταλεύονται κάποιοι που βαριούνται ακόμα και να μασήσουν την τροφή τους και την θελουν έτοιμη μασημένη απο άλλους.
Κανένα πρόβλημα και με αυτό, αλλά μια αναφορά στην πηγή δεν έβλαψε ποτέ κανέναν. Πόσο δε όταν βρίσκεσαι στον ίδιο χώρο,(γεωγραφικό), έχεις κοινούς αναγνώστες και τέλος πάντων υπάρχει ο κίνδυνος να σε καταλάβουν και να γίνεις απο λίγο έως πολύ ρεζίλι. (το πόσο εξαρτάται απο το φιλότιμο).

Δεν υπάρχουν σχόλια: